Ο περί Πολιτικής Συμβίωσης Νόμος του 2015 (184(I)/2015)

23. Οι σύμβιοι έχουν, ανάλογα με τις δυνάμεις τους, αμοιβαία υποχρέωση διατροφής.

24. Εφόσον ο ένας από τους πρώην συμβίους δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή του από τα εισοδήματα ή την περιουσία του, δύναται να αιτηθεί διατροφή από τον άλλο σύμβιο με την καταχώρηση αίτησης στο Δικαστήριο στις ακόλουθες περιπτώσεις:

(α) Αν κατά τη διακοπή συμβίωσης ή τη λύση της Πολιτικής Συμβίωσης όπως προβλέπεται στο άρθρο 17 ή κατά το τέλος των χρονικών περιόδων που προβλέπονται στις επόμενες παραγράφους του παρόντος άρθρου, βρίσκεται σε ηλικία ή σε κατάσταση υγείας που δεν του επιτρέπει να αρχίσει ή να συνεχίσει την άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος, ώστε να εξασφαλίσει απ’ αυτό τη διατροφή του^.

(β) αν έχει την επιμέλεια ή τη φύλαξη ανήλικου τέκνου ή ενήλικου τέκνου ή άλλου εξαρτώμενου απ’ αυτόν προσώπου, το οποίο λόγω σωματικής ή πνευματικής αναπηρίας αδυνατεί να φροντίζει τον εαυτό του και γι’ αυτό το λόγο εμποδίζεται στην άσκηση κατάλληλου επαγγέλματος,

(γ) αν δε βρίσκει σταθερή κατάλληλη εργασία ή αν χρειάζεται κάποια επαγγελματική εκπαίδευση και στις δύο όμως περιπτώσεις για διάστημα που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) χρόνια από την έκδοση του διατάγματος λύσης της Πολιτικής Συμβίωσης^.

(δ) σε κάθε άλλη περίπτωση, όπου η επιδίκαση διατροφής κατά τη λύση της Πολιτικής Συμβίωσης επιβάλλεται από λόγους επιείκειας.

25. Η διατροφή μπορεί να αποκλειστεί ή να περιοριστεί αν αυτό επιβάλλεται από σπουδαίους λόγους, ιδίως αν η Πολιτική Συμβίωση είχε μικρή χρονική διάρκεια ή αν ο δικαιούχος βαρύνεται με σοβαρή υπαιτιότητα για τη λύση της Πολιτικής Συμβίωσης ή τη διακοπή της συμβίωσης ή αν προκάλεσε εκούσια την απορία του.

26. (1) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 24, το μέτρο διατροφής προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του δικαιούχου, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της ζωής του, και περιλαμβάνει όλα όσα είναι αναγκαία για τη συντήρηση του δικαιούχου.

(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρου 28, σε περίπτωση που ο σύμβιος εναντίον του οποίου έχει εκδοθεί διάταγμα διατροφής λαμβάνει δέκατο τρίτο (13^ο) ή και δέκατο τέταρτο (14^ο) μισθό ή το Δικαστήριο κρίνει εύλογο, το διάταγμα διατροφής δυνατόν να περιλαμβάνει και αντίστοιχη επιπρόσθετη δέκατη τρίτη (13^η) ή και δέκατη τέταρτη (14^η) καταβολή, ως το Δικαστήριο ήθελε ορίσει.

27. Το Δικαστήριο μπορεί, αν το κρίνει σκόπιμο, να εκδώσει, μέχρι την οριστική εκδίκαση της αίτησης για διατροφή, προσωρινό διάταγμα διατροφής.

28. (1) H διατροφή προκαταβάλλεται στο δικαιούχο σύμβιο κάθε μήνα.

(2) Δεν μπορεί να εκδοθεί διάταγμα διατροφής σχετικά με οποιαδήποτε περίοδο προγενέστερη από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης για έκδοση διατάγματος διατροφής:

Νοείται ότι, αν ο καθ’ ου η αίτηση βρίσκεται εκτός της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου ή αν είναι άγνωστη η διαμονή του, η περίοδος για την οποία μπορεί να εκδοθεί το διάταγμα διατροφής επεκτείνεται μέχρι έξι (6) μήνες πριν από την ημερομηνία υποβολής της σχετικής αίτησης.

(3) Ποσό που οφείλεται δυνάμει διατάγματος διατροφής για περίοδο μεγαλύτερη από δύο (2) χρόνια δεν μπορεί να εισπραχθεί, αλλά οποιαδήποτε περίοδος απουσίας του οφειλέτη από τη Δημοκρατία δεν υπολογίζεται για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου.

29. -(1) Το Δικαστήριο δύναται, μετά από αίτηση οποιουδήποτε από τους συμβίους, να τροποποιεί ή να ακυρώνει οποιοδήποτε διάταγμα διατροφής που εκδόθηκε δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.

(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1) του παρόντος άρθρου, το ύψος του ποσού της διατροφής αυξάνεται αυτόματα κατά δέκα τοις εκατόν (10%) ανά περίοδο είκοσι τεσσάρων (24) μηνών:

Νοείται ότι, το Δικαστήριο δύναται, κατόπιν αίτησης του υπόχρεου διατροφής, να διατάξει όπως μη ισχύσει η αυτόματη αύξηση και/ή το ύψος αυτής περιοριστεί, και σε περίπτωση υποβολής τέτοιας αίτησης, αναστέλλεται η υποχρέωση καταβολής οποιουδήποτε ποσού αύξησης:

Νοείται περαιτέρω ότι, απόφαση του Δικαστηρίου δυνάμει των διατάξεων του παρόντος εδαφίου εκδίδεται εντός τριών (3) μηνών από την ημερομηνία καταχώρησης της αίτησης και δυνατόν να έχει αναδρομική εφαρμογή από την ημερομηνία κατά την οποία η αυτόματη αύξηση θα είχε εφαρμογή δυνάμει των διατάξεων του παρόντος εδαφίου.

30.-(1)(α) Το Δικαστήριο δύναται, κατά την έκδοση διατάγματος διατροφής ή σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο χρόνο, μετά από αίτηση του συμβίου υπέρ του οποίου έχει εκδοθεί διάταγμα διατροφής, να εκδώσει διάταγμα αποκοπής απολαβών σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου.

(β) Το αναφερόμενο στην παράγραφο (α) διάταγμα απευθύνεται και επιδίδεται στον ίδιο τον υπόχρεο διατροφής σύμβιο, καθώς και στον εργοδότη αυτού.

(γ) Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, ο όρος «εργοδότης» περιλαμβάνει εργοδότη του δημόσιου, καθώς και του ιδιωτικού τομέα.

(2) (α) Το Δικαστήριο δύναται κατά την έκδοση διατάγματος διατροφής ή σε οποιοδήποτε μεταγενέστερο χρόνο, μετά από αίτηση του συμβίου υπέρ του οποίου έχει εκδοθεί διάταγμα διατροφής, να εκδώσει διάταγμα αυτόματης μηνιαίας ανάληψης από τραπεζικό λογαριασμό του υπόχρεου διατροφής συμβίου, προς όφελος του δικαιούχου:

Νοείται ότι, για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου εφαρμόζονται κατά αναλογία των διατάξεων των Μερών VIII και IX του περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμου.

(β) Το αναφερόμενο στην παράγραφο (α) διάταγμα απευθύνεται στον υπόχρεο να καταβάλει τη διατροφή σύμβιο και στο τραπεζικό ίδρυμα το οποίο αναφέρεται στο διάταγμα.

(γ) Για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, ο όρος «τραπεζικό ίδρυμα» περιλαμβάνει και συνεργατικό πιστωτικό ίδρυμα.

31. Διάταγμα διατροφής που εκδόθηκε δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου παύει να ισχύει στις πιο κάτω περιπτώσεις:

(α) Αν ο σύμβιος υπέρ του οποίου εκδόθηκε, συνάψει νέα Πολιτική Συμβίωση ή γάμο ή αν συζεί μόνιμα με κάποιο άλλο πρόσωπο σε ελεύθερη ένωση^.

(β) σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου ή του υποχρέου, εκτός αν αφορά παρελθόντα χρόνο ή δόσεις απαιτητές κατά το χρόνο του θανάτου^.

(γ) αν ακυρώθηκε από το Δικαστήριο.

32. Ποσά πληρωτέα δυνάμει διατάγματος διατροφής δύναται να εισπράττονται και ως χρηματική ποινή σύμφωνα με τις διατάξεις του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου.