211. Όποιος εν γνώσει προβαίνει σε ψευδείς δηλώσεις ή ανακοινώσεις προς το κοινό, με σκοπό την καταδολίευση του κοινού και παρακίνησή του στη σύναψη ή την προσφορά προς σύναψη ασφαλιστικής συμβάσεως, διαπράττει ποινικό αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση μέχρι δέκα ετών ή με χρηματική ποινή μέχρι διακοσίων χιλιάδων λιρών ή και με τις δύο αυτές ποινές.
212. Όποιος εν γνώσει προβαίνει, κατά την παροχή πληροφορίας για οποιοδήποτε από τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδομένων Κανονισμών, σε δήλωση ψευδή, παραπλανητική ή απατηλή ως προς ουσιώδες στοιχείο της ή αποκρύπτει οτιδήποτε ουσιώδες, ή παραλείπει, κατόπιν σχετικού γραπτού αιτήματος του Εφόρου στο οποίο τάσσεται εύλογος κατά περίπτωση προθεσμία, την υποβολή στοιχείων ή άλλωσπως παρεμποδίζει τη διενέργεια ελέγχου του Εφόρου, διαπράττει ποινικό αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση μέχρι πέντε ετών ή με χρηματική ποινή μέχρι εκατό χιλιάδων λιρών ή και με τις δύο αυτές ποινές.
213. Όποιος εν γνώσει εκδίδει ή οπωσδήποτε μετέχει στην έκδοση ή υπογράφει λογαριασμό, ισολογισμό, οικονομική κατάσταση ή άλλο έγγραφο, του οποίου η έκδοση προβλέπεται στον παρόντα Νόμο, ψευδές, παραπλανητικό ή απατηλό, ως προς ουσιώδες του στοιχείο, διαπράττει ποινικό αδίκημα τιμωρούμενο με φυλάκιση μέχρι πέντε ετών ή με χρηματική ποινή μέχρι εκατό χιλιάδων λιρών ή και με τις δύο αυτές ποινές.
214. Οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις, οι διευθύνοντες τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις και οι υπάλληλοι τους, οι κάτοχοι ειδικής συμμετοχής, οι ασκούντες εργασίες διαμεσολάβησης, οι εντεταλμένοι αναλογιστές και οι ελεγκτές, που παραβαίνουν εν γνώσει τις διατάξεις του παρόντος Νόμου, διαπράττουν ποινικό αδίκημα τιμωρούμενο, εφόσον δεν προβλέπεται άλλη ποινή σε άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου με χρηματική ποινή μέχρι δέκα χιλιάδων λιρών.
215.—(1) Ποινική ευθύνη για τα κατά τον παρόντα Νόμο ποινικά αδικήματα, τα τελούμενα από νομικό πρόσωπο, υπέχει εκτός από το ίδιο το νομικό πρόσωπο, και οποιοδήποτε από τα μέλη του Διοικητικού του Συμβουλίου, ο Γενικός Διευθυντής, ο Γραμματέας ή άλλος αξιωματούχος ή άλλο όργανο διοικήσεως του νομικού προσώπου, που αποδεικνύεται ότι συναίνεσε ή συνέπραξε στην τέλεση του αδικήματος.
(2) Πρόσωπα τα οποία, σύμφωνα με τις διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου, υπέχουν ποινική ευθύνη για τα τελούμενα από νομικό πρόσωπο αδικήματα, ευθύνονται αλληλεγγύως με το νομικό πρόσωπο ή και κεχωρισμένως, για κάθε ζημία που προσγίνεται σε τρίτους ένεκα της πράξεως ή της παραλείψεως που στοιχειοθετεί το αδίκημα.