18.-(1) Όταν η αρμόδια αρχή διαπιστώσει παράβαση οποιασδήποτε διάταξης του παρόντος Νόμου ή των κανονιστικών διοικητικών πράξεων που εκδίδονται δυνάμει αυτού, έχει εξουσία να επιβάλει διοικητικό πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις πενήντα χιλιάδες ευρώ (€50.000) ανάλογα με τη φύση, τη βαρύτητα, τη διάρκεια και την έκταση της παράβασης.
(2) Η αρμόδια αρχή δύναται, ανάλογα με την περίπτωση, να καθορίσει πέραν του διοικητικού προστίμου την εφαρμογή άλλων επιπλέον μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας το κόστος των οποίων επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας και να διατάξει τον παραβάτη όπως μέσα σε τακτή προθεσμία τερματίσει την παράβαση.
(3) Οι προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις επιβάλλονται στον παραβάτη, με αιτιολογημένη απόφαση της αρμόδιας αρχής που βεβαιώνει την παράβαση αφού ακούσει ή δώσει την ευκαιρία στον ενδιαφερόμενο να ακουστεί προφορικώς ή γραπτώς.
(4) Η απόφαση της αρμόδιας αρχής υπόκειται σε ιεραρχική προσφυγή ενώπιον του Υπουργού εντός τριάντα ημερών από την κοινοποίηση της απόφασης.
(5) Ο Υπουργός, αφού εξετάσει την προσφυγή, ακούει τον προσφεύγοντα, δίδοντάς του την ευκαιρία να υποστηρίξει γραπτώς τους λόγους στους οποίους στηρίζεται η προσφυγή, και αποφασίζει και διαβιβάζει την απόφασή του στον προσφεύγοντα. Ο Υπουργός δύναται να εκδώσει μια από τις ακόλουθες αποφάσεις:
(α) να επικυρώσει την προσβληθείσα απόφαση·
(β) να ακυρώσει την προσβληθείσα απόφαση·
(γ) να τροποποιήσει την προσβληθείσα απόφαση·
(δ) να προβεί σε έκδοση νέας απόφασης σε αντικατάσταση της προσβληθείσας.
(6) Σε περίπτωση παράλειψης πληρωμής διοικητικού προστίμου, το οποίο επιβλήθηκε δυνάμει του παρόντος Νόμου, η αρμόδια αρχή λαμβάνει δικαστικά μέτρα και εισπράττει το οφειλόμενο ποσό ως αστικό χρέος, οφειλόμενο στη Δημοκρατία.