ΜΕΡΟΣ VI ΑΔΙΚΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΟΙΝΕΣ
Αδικήματα

91.-(1) Πρόσωπο που παρέχει σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, οποιαδήποτε πληροφορία, γραπτή ή προφορική, που έχει περιέλθει εις γνώση του κατά τη διάρκεια της άσκησης των καθηκόντων του ή εκτέλεσης των εξουσιών που του παρέχονται, δυνάμει του παρόντος Νόμου και/ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών είναι ένοχο αδικήματος, εκτός αν η αποκάλυψη αυτή γίνεται:

(α) Σε σχέση με την ορθή άσκηση των καθηκόντων, είτε αυτού, είτε άλλου προσώπου, δυνάμει του παρόντος Νόμου και/ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών με βάση ρητή οδηγία από αρμόδια αρχή·

(β) σε σχέση με διερεύνηση οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος ή για σκοπούς οποιασδήποτε διαδικασίας ενώπιον οποιουδήποτε Δικαστηρίου.

(2) Υπό την επιφύλαξη του εδαφίου (1), πρόσωπο το οποίο χωρίς νόμιμη εξουσία παρέχει ή λαμβάνει οποιαδήποτε πληροφορία σε σχέση με διαδικασία ανάθεσης μιας σύμβασης, είναι ένοχο αδικήματος.

(3) Ένοχο αδικήματος είναι κάθε πρόσωπο, το οποίο χωρίς νόμιμη εξουσία, είτε το ίδιο προσωπικά, είτε μέσω οποιουδήποτε άλλου προσώπου, είτε εκ μέρους οποιουδήποτε άλλου προσώπου, επιδιώκει ή προσπαθεί:

(α) Να λάβει ή εκμαιεύσει από οποιοδήποτε πρόσωπο αναφερόμενο στο εδάφιο (1) οποιαδήποτε πληροφορία η οποία δεν πρέπει να αποκαλυφθεί ή παρασχεθεί σύμφωνα με τις διατάξεις αυτού· ή

(β) να επηρεάσει την κρίση ή την απόφαση, τελική ή μη, οποιασδήποτε αρχής, σώματος ή επιτροπής ή οποιουδήποτε μέλους αυτών, ή οποιοδήποτε πρόσωπο ή αξιωματούχο, κατά την άσκηση των καθηκόντων ή εξουσιών που τους παρέχονται δυνάμει του παρόντος Νόμου και/ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών, σε σχέση με οποιαδήποτε διαδικασία, εξέταση, διευκρίνιση, αξιολόγηση, εκτίμηση ή οτιδήποτε έγινε σχετικό με διαδικασία ανάθεσης σύμβασης.

(3Α) Πρόσωπο το οποίο υποβάλλει ψευδή δήλωση σε έγγραφο, στο πλαίσιο διαδικασίας ανάθεσης δημόσιας σύμβασης, είναι ένοχο αδικήματος:

Νοείται ότι, για σκοπούς του παρόντος εδαφίου, «ψευδής δήλωση» είναι η παράσταση γεγονότος παρελθόντος ή παρόντος η οποία στην πραγματικότητα είναι ψευδής και για την οποία το πρόσωπο το οποίο προβαίνει σε τέτοια δήλωση γνωρίζει ότι είναι ψευδής ή δεν πιστεύει ότι είναι αληθής.

(4) Πρόσωπο που είναι ένοχο αδικήματος, δυνάμει οποιασδήποτε από τις διατάξεις των εδαφίων (1), (2), (3) και (3Α) υπόκειται, σε περίπτωση καταδίκης του, σε ποινή φυλάκισης για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο χρόνια ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις 4.000 ευρώ ή και τις δύο αυτές ποινές.

(5) Ουδεμία ποινική δίωξη για αδίκημα δυνάμει του παρόντος άρθρου ασκείται, παρά μόνο με την έγκριση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.