13.-(1) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του περί Ασκήσεως της Κτηνιατρικής Νόμου, οποιαδήποτε επέμβαση σε ζώο, η οποία εύλογα αναμένεται να προκαλέσει άγχος, αγωνία ή πόνο πρέπει να γίνεται αποκλειστικά και μόνο από κτηνίατρο.
(2) Χειρουργικές επεμβάσεις σε ζώα οι οποίες εύλογα αναμένεται να προκαλέσουν πόνο πρέπει να γίνονται κάτω από συνθήκες γενικής ή τοπικής αναισθησίας, εκτός αν αυτό αντενδείκνυται θεραπευτικά.
(3) Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε διαδικασίες που διεξάγονται στα πλαίσια των περί Προστασίας και Ευημερίας των Ζώων (Προστασία των Ζώων που Χρησιμοποιούνται για Επιστημονικούς Σκοπούς) Κανονισμών του 2013.
14. Κανονισμοί μπορούν, ειδικότερα, να ρυθμίζουν, να περιορίζουν ή να απαγορεύουν τη διενέργεια ορισμένων μορφών επεμβάσεων σε ζώα με σκοπό την περαιτέρω διασφάλιση της υγείας και ευημερίας των ζώων και μπορούν να προβλέπουν δικαιολογημένες εξαιρέσεις από τις απαγορεύσεις αυτές.
15.-(1) Η σφαγή ζώων δεν επιτρέπεται να γίνεται, εκτός αν πριν από την έναρξη της αφαίμαξης τα ζώα αναισθητοποιηθούν επαρκώς με την εφαρμογή μιας μεθόδου αναισθησίας η οποία θα συνάδει με τις διατάξεις του άρθρου 16.
(2) Στην περίπτωση σφαγής πουλερικών, Κανονισμοί μπορούν να καθορίσουν ως υποχρεωτική την αναισθησία πριν από την έναρξη της αφαίμαξης και μπορούν να περιέχουν τέτοιες ρυθμιστικές ή άλλες διατάξεις, καθώς και μεταβατικές περιόδους, με σκοπό την ομαλή και σταδιακή εξασφάλιση συμμόρφωσης με την υποχρέωση αυτή.
16.-(1) Εφόσον είναι δυνατό, οι χρησιμοποιούμενες μέθοδοι αναισθησίας πρέπει να επιφέρουν άμεσο αποτέλεσμα. Όταν το αποτέλεσμα δεν είναι άμεσο, η χρησιμοποιούμενη μέθοδος πρέπει να είναι ανώδυνη.
(2) Ειδικές μέθοδοι αναισθησίας μπορούν να καθορίζονται σε σχέση με διάφορα είδη θηλαστικών, πουλερικών και ιχθύων.
17. Η επείγουσα θανάτωση ή σφαγή ζώων λόγω ασθένειας, τραυματισμού, γήρατος, εξαγρίωσης και άλλων δικαιολογημένων περιπτώσεων, πρέπει να γίνεται κατά τρόπο που να προκαλεί τη μικρότερη δυνατή ταλαιπωρία ή καταπόνηση και λαμβάνοντας υπόψη τις διατάξεις των άρθρων 15 και 16.