43.-(1) Το ίδρυμα παύει υφιστάμενον καθ' ας περιπτώσεις ορίζεται τούτο εν τη ιδρυτική πράξει ή τω οργανισμώ αυτού.
(2) Το ίδρυμα διαλύεται δι' αποφάσεως του Δικαστηρίου-
(α)εάν ο σκοπός αυτού εξεπληρώθη ή απέβη ανέφικτος·
(β) εάν εξέκλινε του σκοπού του, ή εάν ο σκοπός ή η λειτουργία αυτού απέβη παράνομος, ως προνοείται εις το άρθρον 3.
44.-(1) Το ίδρυμα άμα τη διαλύσει διατελεί αυτοδικαίως εν εκκαθαρίσει. Μέχρι πέρατος της εκκαθαρίσεως και διά τας ανάγκας αυτής λογίζεται υφιστάμενον.
(2) Η εκκαθάρισις εφ' όσον εν τω νόμω ή εν τη ιδρυτική πράξει δεν ορίζεται άλλως, ή εφ' όσον υπό του αρμοδίου οργάνου δεν απεφασίσθη άλλως, γίνεται υπό των εχόντων την διοίκησιν του ιδρύματος. Ελλείψει τούτων, ο εκκαθαριστής, εις ή πλείονες, διορίζεται υπό του Δικαστηρίου.
(3)0 εκκαθαριστής επέχει θέσιν διοικούντος το ίδρυμα. Η εξουσία αυτού περιορίζεται εις τας ανάγκας της εκκαθαρίσεως.
(4) Ο εκκαθαριστής ευθύνεται εις αποζημίωσιν διά πάσαν εκ πταίσματος αυτού παράβασιν των υποχρεώσεων του. Πλείονες εκκαθαρισταί ευθύνονται εις ολόκληρον.
45. Η περιουσία του διαλυθέντος ιδρύματος εφ' όσον εν τω νόμω ή εν τη ιδρυτική πράξει δεν ορίζεται άλλως, ή εφ' όσον υπό του αρμοδίου οργάνου δεν απεφασίσθη άλλως, περιέρχεται εις την Δημοκρατίαν υποχρεουμένην εις την διά της περιουσίας ταύτης εξυπηρέτησιν του σκοπού του ιδρύματος ή άλλου παρεμφερούς σκοπού.