Πεδίο εφαρμογής του Μέρους IV του παρόντος Νόμου

45.-(1)Το παρόν Μέρος εφαρμόζεται σε εγκαταστάσεις καύσης, των οποίων ο ρυθμός θερμικής ενέργειας εισόδου είναι ίσος ή μεγαλύτερος από 50 MW, ανεξάρτητα από το είδος του χρησιμοποιούμενου καυσίμου.

(2) Το παρόν Μέρος δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες εγκαταστάσεις καύσης:

(α) εγκαταστάσεις καύσης, όπου τα προϊόντα καύσης χρησιμοποιούνται για την απευθείας θέρμανση, ξήρανση ή οποιαδήποτε άλλη κατεργασία αντικειμένων ή υλικών∙

(β) εγκαταστάσεις μετάκαυσης, που προορίζονται για τον καθαρισμό των καυσαερίων με καύση και δεν λειτουργούν ως αυτόνομες εγκαταστάσεις καύσης∙

(γ) εγκαταστάσεις αναγέννησης των καταλυτών που χρησιμοποιούνται στην καταλυτική πυρόλυση∙

(δ) εγκαταστάσεις μετατροπής του υδροθείου σε θείο∙

(ε) αντιδραστήρες που χρησιμοποιούνται στη χημική βιομηχανία∙

(στ) συστοιχίες καμίνων άνθρακα (coke)∙

(ζ) προθερμαντήρες αέρος υψικαμίνων∙

(η) οποιαδήποτε τεχνική συσκευή που χρησιμοποιείται για την προώθηση οχήματος, πλοίου ή αεροσκάφους∙

(θ) αεριοστροβίλους και αεριοκινητήρες που χρησιμοποιούνται σε εξέδρες ανοικτής θάλασσας∙

(ι) εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούν ως καύσιμο οποιοδήποτε στερεό ή υγρό απόβλητο, εξαιρουμένων-

(i) φυτικών αποβλήτων της γεωργίας ή της δασοκομίας,

(ii) φυτικών αποβλήτων της βιομηχανίας τροφίμων, εφόσον ανακτάται η εκλυόμενη θερμότητα,

(iii) ινωδών φυτικών αποβλήτων από την παραγωγή παρθένου χαρτοπολτού και την παραγωγή χαρτιού από χαρτοπολτό, εφόσον για τα εν λόγω απόβλητα εφαρμόζεται διαδικασία συναποτέφρωσης στον τόπο παραγωγής και ανακτάται η εκλυόμενη θερμότητα,

(iv) αποβλήτων φελλού, και

(v) αποβλήτων ξύλου:

Νοείται ότι, τα απόβλητα ξύλου, τα οποία ενδέχεται να περιέχουν αλογονούχες οργανικές ενώσεις ή βαρέα μέταλλα, ως αποτέλεσμα επεξεργασίας με συντηρητικά ξύλου ή ως αποτέλεσμα επίστρωσης, και τα οποία περιλαμβάνουν ειδικότερα απόβλητα ξύλου προερχόμενα από κατασκευές και κατεδαφίσεις, θεωρούνται ως στερεό ή υγρό απόβλητο.