15.(1) Ο Υπουργός με διάταγμα καθορίζει τις απαιτήσεις ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης κτιρίου για τις διάφορες κατηγορίες κτιρίων, με βάση τη μεθοδολογία υπολογισμού ενεργειακής απόδοσης κτιρίου που αναφέρεται στο άρθρο 14(1) και με βάση τη μεθοδολογία υπολογισμού των βέλτιστων από πλευράς κόστους ελάχιστων απαιτήσεων που αναφέρεται στο άρθρο 4(7).
(2) Κατά τον καθορισμό των απαιτήσεων ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης κτιρίου, ο Υπουργός δύναται να καθορίζει διαφορετικά επίπεδα απαιτήσεων για νέα και υφιστάμενα κτίρια, καθώς και για τις διάφορες κατηγορίες κτιρίων, συμπεριλαμβανομένων των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας.
(3) Για τον καθορισμό των απαιτήσεων ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης κτιρίου λαμβάνονται υπόψη –
(α) οι γενικές εσωτερικές κλιματικές συνθήκες ούτως ώστε να αποφεύγονται πιθανές αρνητικές επιπτώσεις, όπως ο ανεπαρκής αερισμός, καθώς επίσης οι τοπικές συνθήκες, η προβλεπόμενη χρήση και η ηλικία του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας·
(β) η ενσωμάτωση στις απαιτήσεις ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης κτιρίου των στοιχείων κτιρίου που συνιστούν μέρος του κελύφους του κτιρίου και έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην ενεργειακή απόδοση του κελύφους, όταν τοποθετούνται εκ των υστέρων ή αντικαθίστανται με στόχο την οικονομικά συμφέρουσα βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης του κτιρίου ή της κτιριακής μονάδας·
(γ) η επίτευξη των βέλτιστων από πλευράς κόστους επιπέδων των απαιτήσεων ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης κτιρίων.
(4) Οι απαιτήσεις ελάχιστης ενεργειακής απόδοσης κτιρίου αναθεωρούνται σε τακτά χρονικά διαστήματα που δεν υπερβαίνουν τα πέντε έτη, ώστε να αντικατοπτρίζουν την τεχνική πρόοδο στον τομέα των κτιριακών κατασκευών.
(5) Για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων των εδαφίων (1) έως (4) ο Υπουργός συμβουλεύεται τη Συμβουλευτική Επιτροπή Προώθησης της Εξοικονόμησης Ενέργειας στα Κτίρια και Προώθησης των Κτιρίων με Σχεδόν Μηδενική Κατανάλωση Ενέργειας.