10.-(1) Μετά την παρέλευση δεκαπέντε ημερών από την ημερομηνία ανάρτησης στο χωριό κατά τον τρόπο που περιγράφεται στο άρθρο 6 Διατάγματος που κηρύσσει χωριό ως καθορισμένο χωριό, πρόσωπο που διαμένει στο χωριό αυτό το οποίο αποκτά ή αγοράζει αίγα ή πρόσωπο το οποίο φέρνει στο χωριό αυτό αίγα η οποία δεν ήταν στο χωριό κατά την εκπνοή των πιο πάνω δεκαπέντε ημερών είναι ένοχο αδικήματος κατά παράβαση του Νόμου αυτού, και σε περίπτωση καταδίκης θα καταδικάζεται να πληρώσει ένα σελίνι για κάθε αίγα σε σχέση με την οποία διαπράχτηκε αδίκημα και κάθε τέτοια αίγα θα κατάσχεται.
(2) Το άρθρο αυτό δεν εφαρμόζεται σε αίγες που αποκτήθηκαν λόγω κληρονομιάς ή κληροδοτήματος.
(3) Το άρθρο αυτό δεν εφαρμόζεται σε αίγες που μεταφέρονται στο χωριό αυτό για σκοπούς σφαγής εντός δέκα ημερών από της μεταφοράς αυτής. Νοείται ότι οποιαδήποτε τέτοια αίγα φυλάγεται περιορισμένη ή θα δένεται κατά τη διάρκεια περιόδου που δεν υπερβαίνει την πιο πάνω περίοδο των δέκα ημερών η οποία δυνατό να παρέλθει πριν από τη σφαγή της.
(4) Αδικήματα κατά παράβαση του άρθρου αυτού εκδικάζονται από οποιοδήποτε Επαρχιακό Δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία στον τόπο για τον οποίο υπάρχει ισχυρισμός ότι διαπράχτηκε αδίκημα. Νοείται ότι επιπρόσθετα με άλλα δικαιώματα έφεσης και τηρουμένης της συμμόρφωσης με όρους, προϋποθέσεις και διατάξεις που ρυθμίζουν εφέσεις από Επαρχιακά Δικαστήρια, πρόσωπο κατά του οποίου εκδίδεται διάταγμα δήμευσης βάσει του άρθρου αυτού σε σχέση με αίγες αξίας πέντε λιρών ή άνω δύναται να υποβάλει έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά της καταδίκης και του διατάγματος.
(5) Το άρθρο αυτό δεν εφαρμόζεται σε αίγες και ερίφια αυτών, που αποκτούνται ή διατηρούνται βάσει των διατάξεων του άρθρου 7 του Νόμου αυτού.