Ανάκληση της άδειας διαμονής και υποχρέωση επανεισδοχής.

18ΚΣΤ. - (1) Έως ότου ο υπήκοος τρίτης χώρας με καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος σε πρώτο κράτος μέλος άλλο από τη Δημοκρατία δεν αποκτά το καθεστώς του επί μακρόν  διαμένοντος στη Δημοκρατία, η άδεια μετανάστευσης δύναται να ανακληθεί και να διαταχθεί το ενδιαφερόμενο πρόσωπο και τα μέλη της οικογένειάς του να εγκαταλείψουν τη Δημοκρατία, σε περίπτωση:

(α) που το ενδιαφερόμενο πρόσωπο αποτελεί κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή δημόσια ασφάλεια κατά την έννοια του άρθρου 18ΚΓ.

(β) που οι όροι που προβλέπονται στο άρθρο 18ΙΘ δεν πληρούνται πλέον.

(γ) που ο υπήκοος τρίτης χώρας δε διαμένει νόμιμα στη Δημοκρατία.

(2) Η άδεια μετανάστευσης στις περιπτώσεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (1) ανακαλείται από τον Υπουργό και στις περιπτώσεις των παραγράφων (β) και (γ) του ίδιου εδαφίου από το Διευθυντή.

(3) Ο Διευθυντής ενημερώνει το σημείο επαφής του πρώτου κράτους μέλους αναφορικά με οποιαδήποτε απόφαση λαμβάνεται δυνάμει του εδαφίου (1), το οποίο έχει υποχρέωση να δέχεται τον υπήκοο τρίτης χώρας αμέσως και χωρίς οποιεσδήποτε διατυπώσεις:

Νοείται ότι η πιο πάνω υποχρέωση του πρώτου κράτους μέλους δε θίγει τη δυνατότητα των επί μακρόν διαμενόντων και των μελών της οικογένειάς τους να μετακινηθούν προς ένα τρίτο κράτος μέλος όπου εφαρμόζεται η Οδηγία 2003/109/ΕΚ.

(4) Έως ότου ο υπήκοος τρίτης χώρας με καθεστώς επί μακρόν διαμένοντος σε πρώτο κράτος μέλος δεν αποκτά το καθεστώς του επί μακρόν  διαμένοντος στη Δημοκρατία και με την επιφύλαξη της υποχρέωσης του πρώτου κράτους μέλους που αναφέρεται στο εδάφιο (3), ο Υπουργός δύναται να αποφασίσει την απέλαση του υπηκόου τρίτης χώρας από το έδαφος της Κοινότητας, σύμφωνα με το άρθρο 18ΙΣΤ του παρόντος Νόμου και δυνάμει των εγγυήσεων του εν λόγω άρθρου, για σοβαρούς λόγους δημόσιας τάξης ή δημόσιας ασφάλειας.

(5) Η  πιο πάνω απόφαση του Υπουργού λαμβάνεται μετά από διαβούλευση με τις αρμόδιες αρχές του πρώτου κράτους μέλους στις οποίες παρέχονται όλες οι απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με την εφαρμογή της απόφασης για απέλαση του εν λόγω προσώπου.

(6) Αποφάσεις του Διευθυντή που λαμβάνονται δυνάμει των παραγράφων (β) και (γ) του εδαφίου (1)  δεν επιτρέπεται να συνοδεύονται από μόνιμη απαγόρευση εισόδου και διαμονής στη Δημοκρατία.