9.-(1) Εις περιπτώσεις διαδικασίας συμφώνως προς το άρθρον 146 το Δικαστήριον ή οιοιδήποτε δύο Δικασταί ενεργούντες εκ συμφώνου, δύνανται να διατάξωσιν όπως διεξαχθή Προσαγωγή της υποθέσεως ενώπιον Δικαστού ή Εισηγητού.

Η τοιαύτη διαταγή δύναται να ακυρωθή ή να τροποποιηθή καθ' ον τρόπον εγένετο.

(2) Κατά την διάρκειαν της Προσαγωγής της υποθέσεως έκαστος διάδικος δέον να αναπτύξη την υπόθεσιν αυτού και να προσαγάγη οιανδήποτε υπάρχουσαν γραπτήν ή προφορικήν μαρτυρίαν υποστηρίζουσαν ταύτην.

Εάν Δικαστής ή Εισηγητής επιλαμβανόμενος υποθέσεως τινος κρίνη ότι εγείρεται εν αυτή νομικόν τι θέμα, δι' αποφάσεως δε υπό του Δικαστηρίου προδικαστικώς επί τούτου δυνατόν να διεγιγνώσκετο η όλη υπόθεσις ή οιονδήποτε συγκεκριμένον μέρος αυτής, ο τοιούτος Δικαστής ή Εισηγητής δύναται κατά την κρίσην αυτού να παραπέμψη το τοιούτον νομικόν θέμα προς το Δικαστήριον δι' απόφασιν αναστέλλων την περαιτέρω διαδικασίαν της Προσαγωγής άχρι της αποφάσεως του Δικαστηρίου επί τούτου.

(3) Μετά την Προσαγωγήν υποθέσεώς τινος ο επιληφθείς ταύτης Δικαστής ή Εισηγητής δέον να συντάξη έγγραφον Έκθεσιν της Υποθέσεως περιλαμβάνουσαν την προβληθείσαν επιχειρηματολογίαν, την προσαχθείσαν μαρτυρίαν ως και τα χρήζοντα αποφάσεως επίδικα θέματα.

(4) Υπό την επιφύλαξιν της παραγράφου 2 του άρθρου 134 η ακρόασις της υποθέσεως θα διεξάγηται ενώπιον του Δικαστηρίου εις ημερομηνίαν ορισθησομένην δι' εγγράφου ειδοποιήσεως προς τους διαδίκους συνοδευόμενης υπό αντιγράφου της Εκθέσεως της Υποθέσεως.

(5) Η ακρόασις της υποθέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου θα περιορίζεται εις αγόρευσεις υπό ή εκ μέρους των διαδίκων επί τη βάσει της Εκθέσεως της Υποθέσεως.

Το Δικαστήριον όμως είτε αυτεπαγγέλτως είτε τη αιτήσει οιουδήποτε διαδίκου δύναται-

(α) να εξετάζη οιονδήποτε ισχυρισμόν ότι η Έκθεσις της Υποθέσεως δεν έχει δεόντως συνταχθή·

(β) να διατάττη την ακρόασιν περαιτέρω μαρτυρίας·

(γ) να διατάττη την επανακρόασιν μαρτυρίας ήδη ακουσθείσης κατά την διάρκειαν της Προσαγωγής·

(δ) να διατάττη την ακρόασιν αγορεύσεων επί οιουδήποτε επιδίκου θέματος μη περιλαμβανομένου εν τη Εκθέσει της Υποθέσεως.

Έγγραφος ειδοποίησις περί της τοιαύτης αιτήσεως παραθέτουσα πλήρως τους λόγους, επί των οποίων αυτή βασίζεται, δέον να καταχωρίζηται παρά τη Γραμματεία και αντίγραφον ταύτης να παραδίδηται υπό του αιτούντος προς όλους τους διαδίκους εν τη υποθέσει τουλάχιστον πέντε (5) ημέρας προ της ημερομηνίας ακροάσεως της υποθέσεως υπό του Δικαστηρίου.

(6) Αι πρόνοιαι της παραγράφου (2) του κανονισμού 10 του παρόντος διαδικαστικού κανονισμού δεον να εφαρμόζονται τηρουμένων των αναλογιών οσάκις Δικαστής ή Εισηγητής επιλαμβάνηται υποθέσεώς τινος δυνάμει του παρόντος κανονισμού.

(7) Ο Εισηγητής, ενώπιον του οποίου διεξάγεται Προσαγωγή τις δυνάμει του παρόντος κανονισμού, κέκτηται διά τους σκοπούς της τοιαύτης Προσαγωγής όλας τας εξουσίας και τα καθήκοντα Δικαστού, συμφώνως προς τους κανονισμούς 11, 12, 14, 18, 19 και 22 του παρόντος Διαδικαστικού Κανονισμού, οιαδήποτε δε μνεία Δικαστού εις τους εν λόγω κανονισμούς και εις τον κανονισμό 20 θα θεωρήται ως περιλαμβάνουσα Εισηγητή επιλαμβανόμενων υποθέσεώς τινος συμφώνως προς τον παρόντα κανονισμόν.