20. Για σκοπούς εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος Νόμου, το Υπουργικό Συμβούλιο δύναται να ορίζει με Απόφασή του που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, φορέα δημόσιου τομέα ως αρμόδια αρχή για συγκεκριμένους τομείς για τους οποίους ο εν λόγω φορέας έχει αρμοδιότητα δυνάμει της ισχύουσας νομοθεσίας:
21.-(1) Οι φορείς επίλυσης διαφορών που εδρεύουν στη Δημοκρατία και οι οποίοι προτίθενται να αναγνωρισθούν ως φορείς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, υποχρεούνται να ζητήσουν την καταχώρισή τους στον κατάλογο, με την υποβολή στην αρμόδια αρχή, των ακόλουθων στοιχείων:
(α) Της ονομασίας τους, των στοιχείων επαφής τους και της διεύθυνσης του ιστότοπού τους·
(β) πληροφοριών για τη διάρθρωση και τη χρηματοδότησή τους, περιλαμβανομένης της παροχής πληροφοριών για τα φυσικά πρόσωπα που είναι υπεύθυνα για την επίλυση διαφορών, την αμοιβή, τη διάρκεια της θητείας και την ταυτότητα του εργοδότη τους·
(γ) των κανόνων διαδικασίας τους·
(δ) όπου εφαρμόζεται, των τελών που επιβάλλουν∙
(ε) της μέσης διάρκειας των διαδικασιών επίλυσης διαφορών·
(στ)της γλώσσας ή των γλωσσών στις οποίες μπορούν να υποβάλλονται τα παράπονα και να διεξάγεται η διαδικασία επίλυσης διαφορών·
(ζ) της δήλωσης με τα είδη διαφορών που καλύπτει η διαδικασία επίλυσης διαφορών·
(η) των λόγων για τους οποίους ο φορέας επίλυσης διαφορών μπορεί να αρνηθεί να επιληφθεί συγκεκριμένης διαφοράς, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (4) του άρθρου 6·
(θ) της αιτιολογημένης δήλωσης περί του εάν ο φορέας μπορεί να θεωρηθεί φορέας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος Νόμου και κατά πόσον πληροί τις απαιτήσεις ποιότητας που καθορίζονται στις διατάξεις του Μέρους ΙΙ.
(2) Σε περίπτωση μεταβολών στις πληροφορίες που αναφέρονται στις διατάξεις των παραγράφων (α) έως (ζ) του εδαφίου (1), οι φορείς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών κοινοποιούν χωρίς αναίτια καθυστέρηση τις μεταβολές αυτές στην αρμόδια αρχή προσκομίζοντας, εάν χρειάζεται, τα κατάλληλα έγγραφα.
(3) Οι φορείς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών διαβιβάζουν ανά διετία στην αρμόδια αρχή πληροφορίες σχετικά με-
(α) Τον αριθμό των διαφορών που έλαβαν και το είδος των παραπόνων που αφορούσαν οι διαφορές αυτές·
(β) το ποσοστό των διαδικασιών εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που διεκόπησαν πριν επιτευχθεί αποτέλεσμα·
(γ) το μέσο χρόνο που χρειάστηκε για την επίλυση των διαφορών που τους υπεβλήθησαν·
(δ) το ποσοστό συμμόρφωσης με τα αποτελέσματα των διαδικασιών εναλλακτικής επίλυσης διαφορών, αν είναι γνωστό·
(ε) τυχόν συστηματικά ή σημαντικά προβλήματα που προκύπτουν συχνά και οδηγούν σε διαφορές μεταξύ καταναλωτών και εμπόρων· οι πληροφορίες που κοινοποιούνται σχετικά μπορούν να συνοδεύονται από συστάσεις σχετικά με το πώς μπορούν να αποφεύγονται παρόμοια προβλήματα στο μέλλον ή πώς μπορούν αυτά να επιλύονται·
(στ) όπου εφαρμόζεται, αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της συνεργασίας τους με δίκτυα φορέων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που διευκολύνουν την επίλυση διασυνοριακών διαφορών·
(ζ) όπου εφαρμόζεται, την κατάρτιση που παρέχεται σε φυσικά πρόσωπα υπεύθυνα για εναλλακτική επίλυση διαφορών σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (7) του άρθρου 7·
(η) αξιολόγηση σχετικά με την αποτελεσματικότητα της διαδικασίας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που προσφέρει ο φορέας και πιθανούς τρόπους για να βελτιωθεί η απόδοσή του.
(4) Οι φορείς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών παρέχουν στην αρμόδια αρχή κάθε απαραίτητη πληροφορία προκειμένου να είναι δυνατή η δημοσίευση και υποβολή στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή της έκθεσης σχετικά με την ανάπτυξη και λειτουργία τους, όπως προβλέπεται στις διατάξεις της παραγράφου (6) του άρθρου 20 της Οδηγίας 2013/11/ΕΕ.
22.-(1) Η αρμόδια αρχή αξιολογεί, ιδίως βάσει των πληροφοριών που έχει λάβει σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (1) του άρθρο 21, αν οι φορείς επίλυσης διαφορών που της κοινοποιούνται μπορούν να θεωρηθούν φορείς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Νόμου και αν πληρούν τις απαιτήσεις ποιότητας των διατάξεων του Μέρους ΙΙ.
(2) Η αρμόδια αρχή, βάσει της αξιολόγησης που αναφέρεται στο εδάφιο (1), καταρτίζει κατάλογο όλων των φορέων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που της έχουν κοινοποιηθεί και πληρούν τους όρους του εδαφίου (1).
(3) Ο κατάλογος που προβλέπεται στις διατάξεις του εδαφίου (2) περιλαμβάνει τα εξής:
(α) Την ονομασία, τα στοιχεία επαφής και τη διεύθυνση του ιστότοπου των φορέων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών·
(β) όπου εφαρμόζεται, τα τέλη που επιβάλλουν·
(γ) τη γλώσσα ή τις γλώσσες στις οποίες μπορούν να υποβάλλονται παράπονα και να διεξάγεται η διαδικασία εναλλακτικής επίλυσης διαφορών·
(δ) τα είδη διαφορών που καλύπτονται από τη διαδικασία της εναλλακτικής επίλυσης διαφορών·
(ε) τους τομείς και τις κατηγορίες διαφορών που καλύπτονται από κάθε φορέα εναλλακτικής επίλυσης διαφορών·
(στ) την ανάγκη φυσικής παρουσίας των μερών ή εκπροσώπων τους, εάν συντρέχει περίπτωση, περιλαμβανομένης δήλωσης του φορέα εναλλακτικής επίλυσης διαφορών σχετικά με το αν η διαδικασία εναλλακτικής επίλυσης διαφορών είναι ή μπορεί να διεξαχθεί με προφορική ή γραπτή διαδικασία·
(ζ) το δεσμευτικό ή μη δεσμευτικό χαρακτήρα του αποτελέσματος της διαδικασίας· και
(η) τους λόγους για τους οποίους ο φορέας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών μπορεί να αρνηθεί να ασχοληθεί με μια συγκεκριμένη διαφορά, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (2) του άρθρου 6.
(3) Η αρμόδια αρχή κοινοποιεί τον κατάλογο στο ενιαίο σημείο επαφής. εάν κοινοποιηθεί στην αρμόδια αρχή οποιαδήποτε μεταβολή σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (3) του άρθρου 21, ο κατάλογος ενημερώνεται χωρίς αναίτια καθυστέρηση και η σχετική πληροφορία διαβιβάζεται στο ενιαίο σημείο επαφής.
(4)(α) Αν ένας φορέας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών δεν πληρεί πλέον τις απαιτήσεις των διατάξεων του εδαφίου (1), η αρμόδια αρχή επικοινωνεί μαζί του, αναφέρει τις απαιτήσεις τις οποίες δεν πληρεί και του ζητά να συμμορφωθεί αμέσως.
(β) Εφόσον, μετά την παρέλευση τριών (3) μηνών από την πιο πάνω πληροφόρηση, ο φορέας εναλλακτικής επίλυσης διαφορών εξακολουθεί να μην πληρεί τις απαιτήσεις των διατάξεων του εδαφίου (1), η αρμόδια αρχή προχωρεί στη διαγραφή του από τον κατάλογο.
(γ) Ο κατάλογος ενημερώνεται χωρίς αναίτια καθυστέρηση και οι σχετικές πληροφορίες κοινοποιούνται στο ενιαίο σημείο επαφής.
(5) Ο κατάλογος και οι ενημερώσεις του που αναφέρονται στις διατάξεις των εδαφίων (3) και (4) κοινοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το ενιαίο σημείο επαφής.
(6) Κάθε αρμόδια αρχή δημοσιοποιεί-
(α) Στον ιστότοπό της τον ενοποιημένο κατάλογο φορέων εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που αναφέρεται στις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 20 της Οδηγίας 2013/11/ΕΕ παρέχοντας σύνδεσμο προς τη σχετική ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής,
(β) ενοποιημένο κατάλογο επί σταθερού μέσου.
(7)(α) Η έκθεση που αναφέρεται στις διατάξεις του εδαφίου (4) του άρθρου 21 δημοσιεύεται και υποβάλλεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή από το ενιαίο σημείο επαφής.
(β) Η έκθεση αφορά όλους τους φορείς εναλλακτικής επίλυσης διαφορών που είναι εγκατεστημένοι στη Δημοκρατία.
(8)(α) Το ενιαίο σημείο επαφής, μπορεί, προκειμένου να ετοιμάσει την έκθεση, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (7), να ζητήσει από μια αρμόδια αρχή να παράσχει τέτοια πληροφόρηση σχετική με την ανάπτυξη και λειτουργία ενός φορέα εναλλακτικής επίλυσης διαφορών για τον οποίο έχει αρμοδιότητα.
(β) Η πληροφόρηση παρέχεται στη μορφή και στα χρονικά πλαίσια που τίθενται από το ενιαίο σημείο επαφής.