21.-(1) Σύνολα δεδομένων που έχουν στην κατοχή τους φορείς του δημόσιου τομέα και δημόσιες επιχειρήσεις, τα οποία ανήκουν στις θεματικές κατηγορίες που αναφέρονται στο Παράρτημα και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος Νόμου, κατατάσσονται στην ειδική κατηγορία των συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας, εφόσον αυτά περιλαμβάνονται σε καταλόγους που καταρτίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (1) του άρθρου 14 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1024.
(2) Τα αναφερόμενα στο παρόν άρθρο ειδικά σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας-
(α) διατίθενται δωρεάν, τηρουμένων των διατάξεων των εδαφίων (4) και (5),
(β) είναι μηχαναγνώσιμα,
(γ) παρέχονται μέσω διασυνδέσεων προγραμματισμού εφαρμογών (API), και
(δ) κατά περίπτωση, παρέχονται ως μαζική τηλεφόρτωση (bulk download).
(3) Για τη διάθεση συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας εφαρμόζονται τυχόν επιπλέον πρακτικές ρυθμίσεις, περιλαμβανομένων των όρων που διέπουν την περαιτέρω χρήση, τη δημοσίευση, τους μορφότυπους των δεδομένων και των μεταδεδομένων και τεχνικές λεπτομέρειες της διάδοσης, οι οποίες δύναται να καθορίζονται σε εκτελεστικές πράξεις που εκδίδει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου (1) του άρθρου 14 της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1024.
(4) Οι διατάξεις της παραγράφου (α) του εδαφίου (2) δεν εφαρμόζονται-
(α) σε συγκεκριμένα σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας δημόσιων επιχειρήσεων, εάν η δωρεάν διάθεση των εν λόγω συνόλων δεδομένων θα οδηγούσε σε σημαντική στρέβλωση του ανταγωνισμού στις σχετικές αγορές· και
(β) για βιβλιοθήκες, συμπεριλαμβανομένων των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών, μουσεία και αρχεία.
(5) Σε περίπτωση που η δωρεάν διάθεση συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας από φορείς του δημόσιου τομέα οι οποίοι υποχρεούνται να παράγουν έσοδα για την κάλυψη σημαντικού μέρους των δαπανών τους, σε σχέση με την εκτέλεση των δημόσιων καθηκόντων τους θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στον προϋπολογισμό των εμπλεκόμενων φορέων, η αρμόδια αρχή δύναται να εξαιρεί τους εν λόγω φορείς από την υποχρέωση να καθιστούν τα εν λόγω σύνολα δεδομένων υψηλής αξίας διαθέσιμα δωρεάν, για διάρκεια που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη από την ημερομηνία καθορισμού των συγκεκριμένων συνόλων δεδομένων ως συνόλων δεδομένων υψηλής αξίας, σύμφωνα με το εδάφιο (1).