25.-(1) Χωρίς επηρεασμό οποιουδήποτε ένδικου μέσου ή θεραπείας προβλέπεται δυνάμει των διατάξεων οποιουδήποτε άλλου Νόμου ή Κανονισμών και τηρουμένων των διατάξεων του περί Θέσπισης Ελάχιστων Προτύπων σχετικά με τα Δικαιώματα, την Υποστήριξη και την Προστασία Θυμάτων της Εγκληματικότητας Νόμου, το θύμα έχει αγώγιμο δικαίωμα αποζημιώσεων έναντι του δράστη για οποιαδήποτε προβλεπόμενη στον παρόντα Νόμο αξιόποινη πράξη διαπράχθηκε εις βάρος του και ο δράστης υπέχει αντίστοιχη αστική ευθύνη για την καταβολή ειδικών και γενικών αποζημιώσεων προς το θύμα για τη βλάβη που υπέστη ως άμεσο αποτέλεσμα του αδικήματος.
(2) Ο καταδικασθείς για αδίκημα βίας κατά γυναίκας υπέχει αστική ευθύνη για την καταβολή ειδικών, δίκαιων και εύλογων γενικών αποζημιώσεων προς το θύμα.
(3) Δικαιοδοσία για την εκδίκαση αγωγής για αποζημίωση, όπως προβλέπεται στο εδάφιο (1), έχει το αρμόδιο Επαρχιακό Δικαστήριο που ασκεί πολιτική δικαιοδοσία, όπως αυτό καθορίζεται στον περί Δικαστηρίων Νόμο.
(4) Κατά τον υπολογισμό των προβλεπόμενων στο εδάφιο (2) αποζημιώσεων, το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα:
(α) Την έκταση της βίας και τις συνέπειές της στο θύμα∙
(β) τον βαθμό της υπαιτιότητας του δράστη∙ και
(γ) τη συγγένεια ή τη σχέση εξουσίας ή επιρροής του δράστη προς το θύμα του.
(5) Δικαστήριο το οποίο ασκεί πολιτική δικαιοδοσία δύναται να επιδικάζει αποζημιώσεις, λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό βαναυσότητας, τον βαθμό συγγενείας ή τη σχέση εξουσίας του δράστη με το θύμα.
(6) Ανεξαρτήτως των διατάξεων του περί Παραγραφής Αγώγιμων Δικαιωμάτων Νόμου, το αγώγιμο δικαίωμα του θύματος δεν παραγράφεται.
(7) Σε περίπτωση θανάτου του θύματος ως αποτέλεσμα αξιόποινης πράξης σχετικά με τη διεκδίκηση αποζημιώσεων, ισχύουν οι διατάξεις του περί της Θέσπισης Ελάχιστων Προτύπων σχετικά με τα Δικαιώματα, την Υποστήριξη και την Προστασία Θυμάτων της Εγκληματικότητας Νόμου.