27.-(1) Επιφυλασσόμενων των διατάξεων του άρθρου 10 του περί Αποδείξεως Νόμου, καταγγελία από παιδί θύμα αναφορικά με αδίκημα βίας κατά γυναίκας, προς οποιοδήποτε μέλος της Αστυνομίας, λειτουργό κοινωνικών υπηρεσιών, ψυχολόγο, ψυχίατρο ή γιατρό άλλης ειδικότητας που εξετάζει το θύμα, εκπαιδευτικό, μέλος μη κυβερνητικού οργανισμού που παρέχει συνδρομή και στήριξη σε θύματα ή μέλος του στενού περιβάλλοντος του θύματος εντός εύλογου χρονικού διαστήματος από τη διάπραξή του, αποτελεί ικανή μαρτυρία.
(2) Μαρτυρία παιδιού θύματος η οποία δίδεται σε εμπειρογνώμονα αποτελεί ικανή μαρτυρία.
(3) Σε περίπτωση κατά την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 26, σε διαδικασία που προβλέπεται στον παρόντα Νόμο ή στον περί Θέσπισης Ελάχιστων Προτύπων σχετικά με τα Δικαιώματα, την Υποστήριξη και την Προστασία Θυμάτων της Εγκληματικότητας Νόμο, η συγκατάθεση, συμμετοχή ή ενημέρωση των ασκούντων τη γονική μέριμνα παιδιού θύματος, δίδεται από ή στον Επίτροπο Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού ή τον Διευθυντή των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας, αναλόγως της περιπτώσεως.