4.(1) Ο παρών Νόμος εφαρμόζεται μόνον όσον αφορά-
(α) την αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων και ανάλογα των αποφάσεων αναστολής εκτέλεσης της ποινής ή απόλυσης υπό όρους·
(β) τη μεταβίβαση αρμοδιότητας για την εποπτεία μέτρων αναστολής και εναλλακτικών κυρώσεων· και
(γ) όλες τις άλλες αποφάσεις που σχετίζονται με τα αναφερόμενα στις παραγράφους (α) και (β), όπως περιγράφονται και προβλέπονται στον παρόντα Νόμο.
(2) Ο παρών Νόμος δεν εφαρμόζεται-
(α) στην εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε ποινικές υποθέσεις, οι οποίες επιβάλλουν ποινές στερητικές της ελευθερίας ή μέτρα ασφαλείας στερητικά της ελευθερίας και εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του περί της Διαδικασίας Αναγνώρισης και Εκτέλεσης Αποφάσεων Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες Επιβάλλουν Ποινές Στερητικές της Ελευθερίας ή Μέτρα Στερητικά της Ελευθερίας Νόμου, όπως αυτός εκάστοτε τροποποιείται ή αντικαθίσταται· και
(β) στην αναγνώριση και την εκτέλεση χρηματικών ποινών και αποφάσεων δήμευσης οι οποίες εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της Απόφασης-Πλαισίου 2005/214/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 24ης Φεβρουαρίου 2005, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης επί χρηματικών ποινών και την Απόφαση-Πλαίσιο 2006/783/ΔΕΥ του Συμβουλίου, της 6ης Οκτωβρίου 2006, σχετικά με την εφαρμογή της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης στις αποφάσεις δήμευσης.
(3) Ο παρών Νόμος δεν επηρεάζει με οποιοδήποτε τρόπο την υποχρέωση σεβασμού θεμελιωδών δικαιωμάτων και νομικών αρχών, όπως αυτές κατοχυρώνονται στο Άρθρο 6 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος υπεράσπισης των προσώπων τα οποία υπόκεινται σε ποινικές διαδικασίες, και δεν θίγονται οι υποχρεώσεις που τυχόν βαρύνουν τις δικαστικές αρχές ως προς το θέμα αυτό.