16.—(1) Κατά την εφαρμογή του παρόντος Νόμου οι αρμόδιες αρχές μεριμνούν ώστε, στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό και λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη για την αποφυγή στρεβλώσεων στην αγορά και τις συνθήκες ελεύθερου ανταγωνισμού, να εφαρμόζεται η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».
(2) Σύμφωνα με την πιο πάνω αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» η δαπάνη για τη διάθεση των αποβλήτων βαρύνει—
(α) Τον κάτοχο των αποβλήτων ο οποίος τα παραδίδει σε φορέα συλλογής ή σε εγκατάσταση ή επιχείρηση διάθεσης αποβλήτων· και
(β) τους προηγούμενους κατόχους ή τον παραγωγό του προϊόντος που παράγει τα απόβλητα.
(3) Κατά την παραχώρηση οποιασδήποτε άδειας με βάση τον παρόντα Νόμο, στις διαδικασίες αδειοδότησης και τα συστήματα τελών, επιβαρύνσεων ή προστίμων εφαρμόζεται η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».
(4) Για την εφαρμογή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» μπορούν να λαμβάνονται υπόψη οι ποιοτικοί στόχοι για το περιβάλλον, όροι στις άδειες που αφορούν την ποιότητα και ποσότητα των αποβλήτων που απορρίπτονται ή δημιουργούνται, πρότυπα προϊόντων και πρότυπα παραγωγικής διαδικασίας.
(5) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να εκδώσει κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή του παρόντος άρθρου και ειδικώτερα κανονισμούς που προβλέπουν συγκεκριμένα μέτρα εφαρμογής της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει». Οι κανονισμοί εκδίδονται ύστερα από εισήγηση του Υπουργού και μετά από γνωμοδότηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Διαχείρισης Αποβλήτων.
(6) Το Υπουργικό Συμβούλιο μπορεί να εκδώσει κανονισμούς για την επιβολή τελών, συμπεριλαμβανομένων και τελών κατανάλωσης, καθώς και κάθε άλλη οικονομική επιβάρυνση, σε κατόχους αποβλήτων ή σε παραγωγούς προϊόντων που προορίζονται να γίνουν απόβλητα, με βάση την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει».