19.—(1) Για την τήρηση των διατάξεων των άρθρων 7(1)(β) και (γ) και 9, κάθε εγκατάσταση ή επιχείρηση—
(α) Που ασχολείται με τη συλλογή και τη μεταφορά επικίνδυνων αποβλήτων,
(β) που φροντίζει για τη διάθεση ή την αξιοποίηση επικίνδυνων αποβλήτων για λογαριασμό τρίτων (εργολάβοι ή μεσίτες),
(γ) που διεξάγει τις εργασίες που αναφέρονται στο Παράρτημα II Α ή II Β για επικίνδυνα απόβλητα, και
(δ) που εξασφαλίζει η ίδια την αξιοποίηση ή τη διάθεση των επικίνδυνων αποβλήτων της στους χώρους παραγωγής,
οφείλει πριν κάνει έναρξη των δραστηριοτήτων της να εξασφαλίσει άδεια διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων από τον Υπουργό.
(2) Για τη χορήγηση από τον Υπουργό της αναφερόμενης στο εδάφιο (1) άδειας, απαιτείται η υποβολή προς τον Υπουργό της οριζόμενης στο εδάφιο (2) του άρθρου 11 του παρόντος Νόμου αίτησης και μελέτης, καθώς και κάθε επιπλέον εγγράφου, μελέτης ή σχεδίου το οποίο προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία για τις εγκαταστάσεις ή επιχειρήσεις διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων. Η αίτηση συνοδεύεται υποχρεωτικά από την πολεοδομική άδεια, (εφόσον η προτεινόμενη διαχείριση των αποβλήτων προϋποθέτει ανάπτυξη ακίνητης ιδιοκτησίας για την οποία απαιτείται η έκδοση πολεοδομικής άδειας με βάση τη σχετική νομοθεσία), καθώς και από οποιαδήποτε άλλη άδεια απαιτείται βάσει της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας για την εγκαθίδρυση ή λειτουργία της εγκατάστασης ή επιχείρησης.
(3) Όσον αφορά την υποβαλλόμενη μελέτη κατασκευής, οργάνωσης, λειτουργίας, και εφόσον απαιτείται αποκατάστασης και μετέπειτα φροντίδας, πρέπει να είναι σύμφωνη—
(α) Με το Πλαίσιο Τεχνικών Προδιαγραφών διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων που προβλέπεται στο άρθρο 18 του παρόντος Νόμου, και
(β) με τα προβλεπόμενα στη Στρατηγική Διαχείρισης Αποβλήτων, και
(γ) με τους όρους που μπορεί να επιβάλλονται από την περιβαλλοντική έγκριση βάσει του εδαφίου 4(γ) του άρθρου 11 του περί της Εκτίμησης των Επιπτώσεων στο Περιβάλλον από Ορισμένα Έργα Νόμου του 2001.
(4) Η αίτηση για την έκδοση της άδειας διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων υποβάλλεται στον Υπουργό κατά τον τύπο και περιέχει τις ειδικότερες πληροφορίες, που καθορίζονται με το διάταγμα που εκδίδει ο Υπουργός με βάση το εδάφιο (3) του άρθρου 11.
(5) Η ανωτέρω άδεια χορηγείται από τον Υπουργό μετά από γνωμοδότηση της Συμβουλευτικής Επιτροπής Διαχείρισης Αποβλήτων, εντός διαστήματος τεσσάρων μηνών από την υποβολή από τον ενδιαφερόμενο του συνόλου των απαιτούμενων βάσει του εδαφίου (2) στοιχείων. Η άδεια περιλαμβάνει όρους οι οποίοι πρέπει να ρυθμίζουν τουλάχιστο τα ακόλουθα, δηλαδή:
(α) Τους τύπους και τις ποσότητες των επικίνδυνων αποβλήτων που θα διαχειρίζεται η εγκατάσταση ή επιχείρηση,
(β) τις προδιαγραφές συσκευασίας και επισήμανσης των επικίνδυνων αποβλήτων προκειμένου για τη συλλογή, προσωρινή αποθήκευση και μεταφορά τους,
(γ) τη μέθοδο συλλογής, προσωρινής αποθήκευσης, μεταφοράς, διάθεσης ή αξιοποίησης των επικίνδυνων αποβλήτων,
(δ) τις τεχνικές προδιαγραφές της εγκατάστασης ή επιχείρησής,
(ε) τη θέση του χώρου εγκατάστασης της δραστηριότητας,
(στ) τις ληπτέες προφυλάξεις στον τομέα της ασφάλειας,
(ζ) τα μέτρα για την αντιμετώπιση περιπτώσεων έκτακτης ανάγκης ή σοβαρού κινδύνου,
(η) το απαιτούμενο επιστημονικό και τεχνικό προσωπικό, και
(θ) τις υποχρεώσεις αποκατάστασης και μετέπειτα φροντίδας του χώρου.
(6) Στην άδεια καθορίζεται η χρονική διάρκεια ισχύος της, η οποία δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε χρόνια.
(7) Επιπλέον, για την άδεια διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων ισχύουν τα οριζόμενα στο εδάφιο (9) του άρθρου 11 του παρόντος Νόμου.
(8) Για τις εγκαταστάσεις του Παραρτήματος VII που αφορούν στη διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, ισχύουν οι διατάξεις του εδαφίου (11) του άρθρου 11 του παρόντος Νόμου.
(9) Ο Υπουργός οφείλει, να αρνηθεί τη χορήγηση της άδειας διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων εάν—
(α) Διαπιστώσει ότι η προτεινόμενη μέθοδος συλλογής, μεταφοράς, διάθεσης ή αξιοποίησης κριθεί απαράδεκτη λόγω των κινδύνων που προκαλεί στο περιβάλλον και στη δημόσια υγεία·
(β) ο αιτητής δεν καταθέσει στον Υπουργό εγγύηση η οποία να καλύπτει το κόστος αποκατάστασης και μετέπειτα φροντίδας του χώρου της εγκατάστασης του καθώς και τις δαπάνες αντιμετώπισης οποιουδήποτε περιστατικού ρύπανσης που δυνατό να προκληθεί από την εγκατάσταση· και
(γ) η εγκατάσταση δε διαθέτει ασφάλιση έναντι τυχόν ζημιάς που θα προηγηθεί σε τρίτους από τις δραστηριότητές της· το ύψος της ασφάλισης καθορίζεται με βάση τα κριτήρια που θέτει για το σκοπό αυτό το Πλαίσιο Τεχνικών Προδιαγραφών διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων.