10.-(1)(α) Οποιοσδήποτε αδέσποτος σκύλος μπορεί να συλληφθεί από την αρμόδια αρχή η οποία οφείλει να προβεί σε κάθε δυνατή ενέργεια για να ειδοποιήσει τον ιδιοκτήτη του σκύλου. Ο ιδιοκτήτης είναι υποχρεωμένος να καταβάλει στην αρμόδια αρχή τα έξοδα σύλληψης και φύλαξης ή εξέτασης και θεραπείας, όπου χρειάζεται, του σκύλου από εγγεγραμμένο κτηνίατρο.
(β) Σε εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις που εγκυμονούν άμεσους κινδύνους όπου αδέσποτοι σκύλοι είναι αδύνατο ή δύσκολο να συλληφθούν από την αρμόδια αρχή και δεν μπορεί να εξασφαλισθεί άμεσα η βοήθεια εγγεγραμμένου κτηνιάτρου, αυτοί μπορούν να θανατώνονται από την Αστυνομία, νοουμένου ότι η θανάτωση θα γίνεται με την ελάχιστη δυνατή φυσική και ψυχική ταλαιπωρία του ζώου, με τη μέθοδο που προβλέπεται στην παράγραφο (δ) του παρόντος εδαφίου.
(γ) Σε περίπτωση που δεν ανευρίσκεται ο ιδιοκτήτης αδέσποτου σκύλου εντός δεκαπέντε ημερών από τη σύλληψή του από την αρμόδια αρχή, τότε ο σκύλος παραχωρείται σε άλλον ενδιαφερόμενο ή παραδίδεται στις Κτηνιατρικές Υπηρεσίες για ευθανασία:
Νοείται ότι, εξαιρουμένων των περιπτώσεων που αναφέρονται στην παράγραφο (β), μόνο εγγεγραμμένος κτηνίατρος θανατώνει σκύλο:
Νοείται περαιτέρω ότι κατά τη διάρκεια της κράτησής τους οι αδέσποτοι σκύλοι θα διαμένουν σε εγκεκριμένα από το Διευθυντή υποστατικά.
(δ) Η μέθοδος θανάτωσης σκύλου που πρέπει-
(i) Να προκαλεί την άμεση απώλεια των αισθήσεων και το θάνατο, ή
(ii) να αρχίζει με την εφαρμογή βαθιάς γενικής αναισθησίας, την οποία θα ακολουθεί μια διαδικασία που θα προκαλεί τελικά και οριστικά το θάνατο.
(2) Καμιά αποζημίωση είναι πληρωτέα προς τον ιδιοκτήτη σε περίπτωση θανάτωσης σκύλου δυνάμει των διατάξεων του εδαφίου (1).