19.-(1) Ο Προϊστάμενος, με απόφασή του αναγνωρίζει καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, σε οποιοδήποτε αιτητή, ο οποίος δεν αναγνωρίζεται ως πρόσφυγας ή σε οποιοδήποτε αιτητή του οποίου η αίτηση σαφώς δεν βασίζεται σε οποιουσδήποτε από τους λόγους του εδαφίου (1) του άρθρου 3, αλλά σε σχέση με τον οποίο υπάρχουν ουσιώδεις λόγοι να πιστεύεται ότι, εάν επιστρέψει στη χώρα ιθαγένειάς του, θα αντιμετωπίσει πραγματικό κίνδυνο να υποστεί σοβαρή βλάβη και δεν είναι σε θέση ή, λόγω του κινδύνου αυτού, δεν είναι πρόθυμος, να θέσει τον εαυτό του υπό την προστασία της χώρας αυτής.
(2) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, “σοβαρή βλάβη” ή “σοβαρή και αδικαιολόγητη βλάβη” σημαίνει-
(α) θανατική ποινή ή εκτέλεση, ή
(β) βασανιστήρια ή απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση ή τιμωρία του αιτητή στη χώρα καταγωγής του, ή
(γ) σοβαρή και προσωπική απειλή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας αμάχου, λόγω αδιάκριτης άσκησης βίας σε καταστάσεις διεθνούς ή εσωτερικής ένοπλης σύρραξης.
(3)(α) Ο Προϊστάμενος δύναται, με απόφασή του, να παύει το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας, όταν οι περιστάσεις οι οποίες οδήγησαν στην αναγνώριση του εν λόγω καθεστώτος έχουν εκλείψει ή έχουν μεταβληθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην απαιτείται πλέον προστασία. Κατά τη λήψη της απόφασής του, ο Προϊστάμενος εξετάζει κατά πόσον η μεταβολή των συνθηκών είναι τόσο ουσιαστικής και μη προσωρινής φύσης ώστε ο δικαιούχος συμπληρωματικής προστασίας να μην αντιμετωπίζει πλέον πραγματικό κίνδυνο σοβαρής βλάβης. Σε περίπτωση λήψης απόφασης σύμφωνα με το παρόν εδάφιο, εφαρμόζονται κατ’ αναλογία τα εδάφια (2) και (3) του άρθρου 6 και το εδάφιο (5) του άρθρου 5.
(β) Η παράγραφος (α) δεν εφαρμόζεται σε δικαιούχο καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, ο οποίος ικανοποιεί τον Προϊστάμενο, ότι λόγω της προηγούμενης σοβαρής βλάβης, υπάρχουν επιτακτικοί λόγοι για τους οποίους αρνείται να χρησιμοποιήσει την προστασία που του παρέχει η χώρα της ιθαγένειας ή, στην περίπτωση ανιθαγενούς, η χώρα της προηγούμενης συνήθους διαμονής του.
(3Α) Σε περίπτωση που ο Προϊστάμενος διαπιστώσει εκ των υστέρων, βάσει γεγονότων που αποκαλύπτονται μετά την παραχώρηση σε πρόσωπο του καθεστώτος της συμπληρωματικής προστασίας, ότι το πρόσωπο αυτό έχει διαστρεβλώσει ή παραλείψει γεγονότα, περιλαμβανομένης της χρήσης πλαστών εγγράφων, η οποία διαστρέβλωση ή παράλειψη υπήρξε αποφασιστική για την αναγνώριση σε αυτό το πρόσωπο του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, με αιτιολογημένη απόφασή του ανακαλεί την απόφαση βάσει της οποίας παραχωρήθηκε το εν λόγω καθεστώς, το δε εδάφιο (5) του άρθρου 5 και τα εδάφια (2) και (3) του άρθρου 6 εφαρμόζονται κατ’ αναλογία.
(3Β) Τα εδάφια (1Γ) και (1Δ) του άρθρου 6 εφαρμόζονται κατ’ αναλογία στην απόφαση δυνάμει του εδαφίου (3) ή του εδαφίου (3Α) του παρόντος άρθρου.
(3Γ) Τα εδάφια (1) και (2) του άρθρου 18δις και το εδάφιο (1Α) του άρθρου 31A εφαρμόζονται κατ’ αναλογία, αναφορικά με απόφαση του Προϊστάμενου δυνάμει του εδαφίου (3) ή του εδαφίου (3Α) του παρόντος άρθρου.
(4)(α) Σε πρόσωπο στο οποίο αναγνωρίζεται καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας και στα μέλη της οικογένειάς του παραχωρούνται, το συντομότερο μετά τη χορήγηση του εν λόγω καθεστώτος, άδειες διαμονής ετήσιας ισχύος, οι οποίες χορηγούν στα εν λόγω πρόσωπα δικαίωμα διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές και οι οποίες ανανεώνονται για όσο χρόνο διαρκεί το εν λόγω καθεστώς για περαιτέρω διετείς περιόδους.
(β) Ο Διευθυντής δεν εφαρμόζει την παράγραφο (α) όταν επιτακτικοί λόγοι ασφάλειας της Δημοκρατίας ή επιτακτικοί λόγοι δημόσιας τάξης επιβάλλουν τη μη χορήγηση άδειας διαμονής.
(5) [Καταργήθηκε].
(6) Από την αναγνώριση του καθεστώτος συμπληρωματικής προστασίας, πρόσωπο το οποίο δικαιούται συμπληρωματικής προστασίας, έχει τα ίδια δικαιώματα με τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες δυνάμει των άρθρων 21, 21Α και 21Γ.
(6Α) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (6), η κοινωνική αρωγή που χορηγείται σε πρόσωπο το οποίο δικαιούται συμπληρωματικής προστασίας περιορίζεται στα βασικά ευεργετήματα τα οποία-
(α) καλύπτουν, τουλάχιστον, την ελάχιστη στήριξη του εισοδήματος, την αρωγή σε περίπτωση ασθένειας ή κύησης και τη γονική μέριμνα, υπό την προϋπόθεση ότι χορηγούνται και στους πολίτες της Δημοκρατίας δυνάμει των σχετικών νόμων και κανονισμών, και
(β) χορηγούνται στα ίδια επίπεδα και υπό τους ίδιους όρους επιλεξιμότητας που ισχύουν για τους πολίτες της Δημοκρατίας δυνάμει των σχετικών νόμων και κανονισμών.
(7) Οι διατάξεις του άρθρου 23 του παρόντος Νόμου εφαρμόζονται κατ΄αναλογία και στην περίπτωση των προσώπων με καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας.
(8) [Καταργήθηκε].
(9) Σε πρόσωπο το οποίο δικαιούται συμπληρωματικής προστασίας εκδίδεται και παραδίδεται επί αποδείξει ταξιδιωτικό έγγραφο το οποίο του επιτρέπει να ταξιδέψει εκτός της Δημοκρατίας, νοουμένου ότι αδυνατεί να εξασφαλίζει εθνικό διαβατήριο και νοουμένου ότι αυτό δεν προσκρούει σε επιτακτικούς λόγους ασφάλειας της Δημοκρατίας ή επιτακτικούς λόγους δημόσιας τάξης.
(10) Το Υπουργικό Συμβούλιο εκδίδει Κανονισμούς για την καλύτερη εφαρμογή του παρόντος άρθρου.