12Β.-(1) Για τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, ασφαλής τρίτη χώρα σημαίνει χώρα η οποία πληροί σωρευτικά όλες τις πιο κάτω προϋποθέσεις:
(α) Πρόκειται για χώρα στην οποία η ελευθερία ή η ζωή του αιτητή δεν κινδυνεύουν κατά την έννοια της παραγράφου (α) του άρθρου 4 του παρόντος Νόμου·
(β) πρόκειται για χώρα στην οποία ο αιτητής δεν διατρέχει κίνδυνο βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης, όπως ορίζεται στο διεθνές δίκαιο.
(γ) υπάρχει στη χώρα αυτή η δυνατότητα να ζητηθεί το καθεστώς πρόσφυγα και, σε περίπτωση που ο αιτητής αναγνωρισθεί ως πρόσφυγας, να του χορηγηθεί προστασία σύμφωνα με τη Σύμβαση∙
(δ) πρόκειται για χώρα στην οποία, ο αιτητής θα τύχει αποτελεσματικής προστασίας σύμφωνα με την αρχή της μη επαναπροώθησης του άρθρου 4(α) του παρόντος Νόμου.
(2) Αίτηση στην οποία δυνατό να εφαρμοστεί η έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας, δύναται να εξεταστεί κατά την κρίση του αρμόδιου λειτουργού σύμφωνα με την ταχύρυθμη διαδικασία του άρθρου 12Δ.
(3) Η εφαρμογή της έννοιας της ασφαλούς τρίτης χώρας υπόκειται στους ακόλουθους κανόνες:
(α) απαιτείται σύνδεσμος μεταξύ του αιτητή και της τρίτης χώρας, βάσει του οποίου συνδέσμου θα ήταν εύλογο για τον αιτητή να μεταβεί στην τρίτη χώρα∙
(β) ο Προϊστάμενος εξετάζει εξατομικευμένα τoν ασφαλή χαρακτήρα της τρίτης χώρας για τον συγκεκριμένο αιτητή και εξετάζει τον εθνικό χαρακτηρισμό των χωρών που θεωρούνται γενικά ασφαλείς∙
(γ) ο Προϊστάμενος εξετάζει εξατομικευμένα, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, κατά πόσο η τρίτη χώρα είναι ασφαλής για τον συγκεκριμένο αιτητή, ο οποίος δύναται να προσβάλει στο Διοικητικό Δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος την εφαρμογή της έννοιας της ασφαλούς τρίτης χώρας στην περίπτωσή του -
(i) επικαλούμενος ως λόγο το γεγονός ότι η τρίτη χώρα δεν είναι ασφαλής υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες στις οποίες βρίσκεται, ή
(ii) αμφισβητώντας την ύπαρξη συνδέσμου μεταξύ του ιδίου και της τρίτης χώρας σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου (α).
(4) Σε περίπτωση απόφασης του Προϊσταμένου η οποία βασίζεται αποκλειστικά στην έννοια της ασφαλούς τρίτης χώρας, η Υπηρεσία Ασύλου ενημερώνει σχετικά τον αιτητή και του χορηγεί έγγραφο με το οποίο ενημερώνονται οι αρχές της ασφαλούς τρίτης χώρας, σε επίσημη γλώσσα της χώρας αυτής, περί της απόφασης του Προϊσταμένου.
(5) Όταν η ασφαλής τρίτη χώρα δεν επιτρέπει στον αιτητή να εισέλθει στο έδαφός της, ο αιτητής δικαιούται να απευθύνει εκ νέου αίτηση στην Υπηρεσία Ασύλου, η οποία εξετάζεται σύμφωνα με τις διαδικασίες και εγγυήσεις του παρόντος Νόμου.
(6) Ο Προϊστάμενος ενημερώνει περιοδικά την Επιτροπή σχετικά με τις χώρες οι οποίες θεωρούνται ως ασφαλείς τρίτες χώρες, σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος άρθρου.