30.-(1) Οποιοδήποτε μέλος συμβουλίου ή επιτροπής που συστήνεται και λειτουργεί δυνάμει του παρόντος Νόμου, το οποίο παραλείπει με οποιοδήποτε τρόπο να εκπληρώσει την υποχρέωση αποκάλυψης σύμφωνα με το εδάφιο (2) του άρθρου 26, είναι ένοχο αδικήματος.
(2) Οποιοδήποτε μέλος συμβουλίου ή επιτροπής που προβλέπει ο παρών Νόμος, καθώς και οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, το οποίο με οποιοδήποτε άμεσο ή έμμεσο τρόπο αποκαλύπτει ή μεταδίδει σε οποιοδήποτε άλλο μη εξουσιοδοτημένο πρόσωπο οποιαδήποτε πληροφορία ή έγγραφο που έχει στην κατοχή του ως αποτέλεσμα της άσκησης από αυτό καθηκόντων ή εξουσιών δυνάμει του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών είναι ένοχο αδικήματος, εκτός αν η αποκάλυψη αυτή γίνεται-
(α) Μέσα στα πλαίσια διευκόλυνσης της νόμιμης άσκησης των αρμοδιοτήτων οποιουδήποτε προσώπου ή οργάνου δυνάμει του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών ή
(β) σε σχέση με τη διερεύνηση οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος ή για σκοπούς οποιασδήποτε αστικής ή ποινικής διαδικασίας ή
(γ) κατόπιν συγκατάθεσης του συγκεκριμένου συμβουλίου ή επιτροπής που δίνεται γραπτώς από τον οικείο Πρόεδρο.
(3) Πρόσωπο το οποίο, χωρίς νόμιμη εξουσία, προσπαθεί ή επιδιώκει είτε το ίδιο προσωπικά είτε με τη μεσολάβηση ή τη βοήθεια οποιουδήποτε άλλου προσώπου-
(α) Να εκμαιεύσει από οποιοδήποτε πρόσωπο αναφερόμενο στο εδάφιο (2) οποιαδήποτε πληροφορία η οποία δεν είναι αποκαλύψιμη σύμφωνα με το εν λόγω εδάφιο ή
(β) να επηρεάσει την κρίση οποιουδήποτε συλλογικού οργάνου ή επιτροπής ή μέλους αυτών ή οποιουδήποτε δημόσιου λειτουργού ή αξιωματούχου κατά την εκτέλεση των δυνάμει του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδόμενων Κανονισμών καθηκόντων και εξουσιών τους σε σχέση με οποιαδήποτε διαδικασία εξέτασης, διευκρίνισης, αξιολόγησης και σύγκρισης προσφορών ή τη λήψη τελικής απόφασης για κατακύρωση Σύμβασης Δημοσίου,
είναι ένοχο αδικήματος.
(4) Πρόσωπο το οποίο είναι ένοχο αδικήματος δυνάμει των εδαφίων (1), (2), (3) του παρόντος άρθρου υπόκειται, σε περίπτωση καταδίκης του, σε φυλάκιση για περίοδο που δεν υπερβαίνει τα δύο έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις 2.000 Λ.Κ. ή και στις δύο αυτές ποινές.
(5) Καμιά ποινική δίωξη για αδίκημα δυνάμει του παρόντος άρθρου δεν ασκείται παρά μόνο από ή με την έγκριση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.