Άδεια οδικής χρήσεως

5.-(1) Ουδέν μηχανοκίνητον όχημα θα χρησιμοποιήται δι’ οιανδήποτε εκ των εν τω παρόντι άρθρω αναφερομένων οδικών χρήσεων, εκτός εάν είναι εφωδιασμένον δι’ αδείας δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, και μόνον υπό τους εν τη τοιαύτη αδεία διαλαμβανομένους όρους.

(2) Ανεξαρτήτως των διατάξεων παντός ετέρου οικείου Νόμου ή Κανονισμών, ουδέν μηχανοκίνητον όχημα δύναται να εγγραφή ή να παραμείνη εγγεγραμμένον ως όχημα δημοσίας χρήσεως, ή να φέρη τα γράμματα του αλφαβήτου “Τ” ή “Ζ” προ των διακριτικών σημείων ταυτότητος αυτού, εκτός εάν είναι εφωδιασμένον δι’ αδείας δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.

(3) Η αρχή αδειών κέκτηται διακριτικήν εξουσίαν παροχής αδειών οδικής χρήσεως, κατόπιν αιτήσεων υποβαλλομένων προς αυτήν εν τω νενομισμένω τύπω, υπό τοιούτους όρους ως ήθελε κρίνει πρέπον υπό τας περιστάσεις να επιβάλη δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.

Νοείται ότι η Αρχή Αδειών θα καθορίζει και θα ανακοινώνει τις χρονικές προθεσμίες, μέσα στις οποίες θα αποδέχεται αιτήσεις για χορήγηση αδειών οδικής χρήσης:

Νοείται περαιτέρω ότι η Αρχή Αδειών ανεξάρτητα από τις διατάξεις του βασικού νόμου έχει εξουσία να καθορίζει και να ανακοινώνει, ταυτόχρονα με τις χρονικές προθεσμίες, κριτήρια, με βάση τα οποία θα επιλέγει σε ποιους αιτητές θα χορηγεί τις απαιτούμενες νέες άδειες οδικής χρήσεως.

(4) Η αρχή αδειών δύναται δι’ ευλόγους αιτίας και κατά πάντα χρόνον να τροποποιή τους εν τη αδεία επιβληθέντας όρους.

(5) Πάσα άδεια οδικής χρήσεως θα είναι εν τω νενομισμένω τύπω εν ω θα καθορίζηται η οδική χρήσις δι’ ην παρέχεται.

(6) Οι άδειες οδικής χρήσης θα χορηγούνται για μια από τις ακόλουθες οδικές χρήσεις:

(α) Για τη μεταφορά επιβατών λεωφορείων με κόμιστρο κατά επιβάτη·

(β) για τη μεταφορά επιβατών αστικού ή αγροτικού ταξί με μίσθωση·

(γ) για τη μεταφορά επιβατών υπεραστικού ταξί με κόμιστρο κατά επιβάτη·

(δ) για εκμισθούμενο χωρίς οδηγό όχημα·

(ε) για ιδιωτικά λεωφορεία·

(ζ) για τη μεταφορά φορτίου με μίσθωση ή με αμοιβή·

(η) για τη μεταφορά φορτίου για ίδιο λογαριασμό.

(7) Ουδέν όχημα δύναται, άνευ της αδείας της αρχής αδειών, να εκτελή πλείονας της μιας οδικάς χρήσεις:

Νοείται ότι κάθε όχημα για το οποίο υφίσταται ισχύουσα άδεια οδικής χρήσης για τη μεταφορά επιβατών λεωφορείων με κόμιστρο κατά επιβάτη δικαιούται, στο περιθώριο του χρόνου της ημερήσιας εργασίας του να μεταφέρει επιβάτες-

(α) Σε τακτικές γραμμές επιβατών που προέρχονται από την έδρα του

(β) σε έκτακτες γραμμές, που αφορούν στη μεταφορά-

(i) μαθητών από τον τόπο του εκπαιδευτικού τους ιδρύματος σε εκδρομές που διοργανώνονται από τις αρχές των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και αντιστρόφως˙

(ii) κατοίκων αγροτικών κοινοτήτων από τις κοινότητες τους και πίσω σε εκδρομές ή εξόδους που διοργανώνονται από τους ιδίους ή τους ιδιοκτήτες των λεωφορείων.

Νοείται περαιτέρω ότι η πρώτη επιφύλαξη του παρόντος εδαφίου ισχύει μόνο στις περιπτώσεις των λεωφορείων που πραγματικά και καθημερινά εξυπηρετούν τις μεταφορικές ανάγκες της αγροτικής οδικής γραμμής για την οποία τους έχει χορηγηθεί η άδεια οδικής χρήσης για τη μεταφορά επιβατών με κόμιστρο κατά επιβάτη, είτε τις μεταφορικές ανάγκες επί μισθώσει για τη μεταφορά μαθητών για τις οποίες τους είχε χορηγηθεί η άδεια που προβλέπεται στην παράγραφο (α) πιο πάνω.

(8) Ουδεμία άδεια οδικής χρήσεως θα χορηγήται αναφορικώς προς οιονδήποτε όχημα δι’ εκτέλεσιν οιασδήποτε μεταφοράς επιβατών ή προς οιονδήποτε όχημα εκμισθούμενον άνευ οδηγού, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης τούτου ικανοποιήση την αρχήν αδειών ότι ούτος, ή, οσάκις πρόκειται περί νομικού προσώπου, τα έχοντα την ευθύνην των επιχειρήσεων τούτου πρόσωπα, είναι καλού χαρακτήρος, επί τη βάσει πιστοποιητικού εκδιδομένου υπό του Αρχηγού της Αστυνομίας εις το οποίον θα πιστοποιήται ότι ούτος δεν κατεδικάσθη κατά τα τελευταία δύο έτη δι’ οιονδήποτε αδίκημα κατά παράβασιν του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων Νόμου ή του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων και Ψυχοτρόπων Ουσιών Νόμου ή των διατάξεων του περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου των αφορωσών εις την απαγόρευσιν ή περιορισμόν της εισαγωγής ή εξαγωγής εμπορευμάτων ή εις την καταστολήν της λαθρεμπορίας ή των διατάξεων των άρθρων 144 έως 177, αμφοτέρων συμπεριλαμβανομένων, του Ποινικού Κώδικος.

(9) Ουδεμία άδεια οδικής χρήσεως θα χορηγήται αναφορικώς προς οιονδήποτε όχημα δημοσίας χρήσεως προς εκτέλεσιν οιασδήποτε οδικής χρήσεως δι’ ην απαιτείται τοιούτον όχημα δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, εκτός εάν ο ιδιοκτήτης τούτου πείση την αρχήν αδειών ότι μετέρχεται ή προτίθεται όπως μετέλθη την μεταφορικήν επιχείρησιν ως κύριον αυτού επάγγελμα.

(10) Οι άδειες οδικής χρήσης θα ισχύουν για χρονική περίοδο μέχρι πέντε ετών από την ημερομηνία έκδοσης τους και θα ανανεώνονται για περαιτέρω περιόδους μέχρι πέντε ετών η καθεμιά με την καταβολή του νενομισμένου τέλους, εκτός αν προηγουμένως ανακληθούν ή ανασταλούν δυνάμει των διατάξεων του παρόντος άρθρου:

Νοείται ότι η αρχή αδειών δύναται εις ειδικάς περιπτώσεις να παρέχη προσωρινάς αδείας οδικής χρήσεως διά χρονικόν διάστημα μη υπερβαίνον τους εξ μήνας δι’ εκτέλεσιν μιας των ακολούθων οδικών χρήσεων:

(α) Διά μεταφοράν επιβατών επί κομίστρω κατ’ επιβάτην·

(β) διά μεταφοράν επιβατών επί μισθώσει·

(γ) διά μεταφοράν φορτίου υπό αδειούχων μεταφορέων “Α”.

(11) Η άδεια οδικής χρήσεως δύναται να ανακληθή υπό της αρχής αδειών δι’ ένα εκ των ακολούθων λόγων:

(α) Οσάκις αύτη ελήφθη διά δόλου, ή ψευδών παραστάσεων ή αποκρύψεως ουσιώδους γεγονότος ή λόγω μη πληρώσεως οιουδήποτε των όρων υφ’ ους αύτη παρεχωρήθη·

(β) λόγω συχνής ή και συστηματικής υπό του κατόχου αυτής παραβάσεως των εν αυτή επιβληθέντων όρων·

(γ) λόγω συχνής ή και συστηματικής υπό του κατόχου αυτής παραβάσεως των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτού εκδιδομένων Κανονισμών, είτε διά του οχήματος αναφορικώς προς το οποίον παρεχωρήθη αύτη είτε, οσάκις το όχημα διά του οποίου διαπράττεται η παράβασις δεν είναι αδειούχον, δι’ ετέρου οχήματος του οποίου ούτος τυγχάνει ιδιοκτήτης·

(δ) οσάκις ο κάτοχος αυτής παραλείπη να εκτελή την οδικήν χρήσιν δι’ ην παρεχωρήθη διά χρονικήν περίοδον δύο μηνών εκτός εάν ούτος εξησφάλισε την έγκρισιν της αρχής αδειών διά την τοιαύτην παράλειψιν·

(ε) οσάκις αι συνθήκαι αι υφιστάμεναι κατά τον χρόνον της χορηγήσεως αυτής ήλλαξαν ουσιωδώς:

Νοείται ότι μία άδεια οδικής χρήσεως θα ανακαλήται υπό της αρχής αδειών δυνάμει των εν ταις παραγράφοις (β) και (γ) του παρόντος εδαφίου αναφερομένων λόγων μόνον οσάκις αύτη ανεστάλη προηγουμένως δυνάμει του εδαφίου (12) του παρόντος άρθρου.

(12) Η άδεια οδικής χρήσεως δύναται να ανασταλή υπό της αρχής αδειών διά χρονικήν περίοδον μη υπερβαίνουσαν το εν έτος οσάκις ο κάτοχος αυτής παραβαίνη οιανδήποτε των διατάξεων του παρόντος Νόμου ή των δυνάμει αυτών εκδιδομένων Κανονισμών είτε διά του οχήματος αναφορικώς προς το οποίον παρεχωρήθη αύτη είτε, οσάκις το όχημα διά του οποίου διαπράττεται η παράβασις δεν είναι αδειούχον, δι’ ετέρου οχήματος του οποίου ούτος τυγχάνει ιδιοκτήτης ή οσάκις ο κάτοχος αυτής παραβαίνη οιονδήποτε των εν τη αδεία επιβληθέντων όρων, νοουμένου ότι αι τοιαύται παραβάσεις εβεβαιώθησαν διά δικαστικής καταδίκης.

(13) Αι διατάξεις του παρόντος άρθρου θα εφαρμόζωνται κατά τρόπον παρέχοντα, κατά το δυνατόν, εις πάντας τους ενδιαφερομένους ίσην ευκαιρίαν κτήσεως κέρδους.

(14) Η αρχή αδειών κατά την άσκησιν της διακριτικής αυτής εξουσίας δυνάμει του παρόντος άρθρου θα λαμβάνη υπ’ όψιν τας εισηγήσεις του Τμήματος Χερσαίων Μεταφορών και τας παραστάσεις παντός αμέσως ενδιαφερομένου προσώπου.