88.-(1) Πας όστις διά της χρήσεως οιασδήποτε φύσεως μέσων πείθει ή πειράται να πείση ναυτικόν ή μαθητευόμενον όπως παραλείψη, ή αρνηθή να επιβιβασθή του πλοίου, ή αποπλεύση μετ’ αυτού, ή όπως λιποτακτήση ή άλλως εγκαταλείψη το καθήκον αυτού, είναι ένοχος αδικήματος και εν περιπτώσει καταδίκης υπόκειται εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας .500 αναφορικώς προς έκαστον ναύτην ή μαθητευόμενον ον ούτος ούτω έπεισεν ή επειράθη να πείση.
(2) Πας όστις δολίως παρέχει άσυλον ή αποκρύπτει ναυτικόν ή μαθητευόμενον, όστις δολίως ημέλησεν ή ηρνήθη να επιβιβασθή του πλοίου του ή ελιποτάκτησεν εξ αυτού, γνωρίζων τούτο ή έχων λόγους να πιστεύη τούτο, είναι ένοχος αδικήματος και εν περιπτώσει καταδίκης υπόκειται εις χρηματικήν ποινήν μη υπερβαίνουσαν τας .750 αναφορικώς προς έκαστον ναυτικόν ή μαθητευόμενον εις ον ούτος ούτω παρέσχεν άσυλον ή απέκρυψεν.