Ο περί Ερμηνείας Νόμος (ΚΕΦ.1)

22. Όταν από Νόμο το Υπουργικό Συμβούλιο εξουσιοδοτείται να ασκήσει εξουσίες ή να εκτελέσει καθήκοντα, δύναται, εκτός αν από νόμο ρητά απαγορεύεται να πράξει με τον τρόπο αυτό, να εξουσιοδοτήσει οποιοδήποτε πρόσωπο ονομαστικά ή το πρόσωπο το οποίο εκάστοτε κατέχει αξίωμα που διορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο να ασκεί τέτοιες εξουσίες ή να εκτελεί τέτοια καθήκοντα για λογαριασμό του, τηρουμένων τέτοιων όρων, εξαιρέσεων και προσόντων που θα καθορίσει το Υπουργικό Συμβούλιο και τότε από την ημερομηνία που ορίστηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο το πρόσωπο που θα εξουσιοδοτείται θα έχει και θα ασκεί τέτοιες εξουσίες και θα εκτελεί τέτοια καθήκοντα τηρουμένων των όσων αναφέρθηκαν πιο πάνω:

Νοείται ότι καμιά διάταξη που περιλαμβάνεται εδώ δεν επιτρέπει στο Υπουργικό Συμβούλιο να εξουσιοδοτεί πρόσωπο να εκδίδει κανόνες, κανονισμούς, ή διατάγματα με βάση την εξουσία για το σκοπό αυτό που παρέχεται στο Υπουργικό Συμβούλιο από οποιοδήποτε Νόμο.