Ασκώντας τις εξουσίες που παρέχονται από τα Άρθρα 135 και 163 του Συντάγματος και το άρθρο 17 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλες Διατάξεις) Νόμου του 1964, το Ανώτατο Δικαστήριο εκδίδει τον ακόλουθο Διαδικαστικό Κανονισμό:
1. Ο παρών Κανονισμός θα αναφέρεται ως ο «Διαδικαστικός Κανονισμός για την Έγκαιρη Έκδοση Αποφάσεων των Δικαστηρίων 1986».
2. Εις τον παρόντα Κανονισμό εκτός αν προκύπτει διαφορετικά από το κείμενο-
«απόφαση» σημαίνει την τελική ετυμηγορία του Δικαστηρίου.
«ενδιάμεση απόφαση» σημαίνει την ετυμηγορία του Δικαστηρίου σε οποιοδήποτε ενδιάμεσο θέμα που αναφύεται ή προκύπτει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας.
«Δικαστήριο» σημαίνει το Ανώτατο Δικαστήριο στην άσκηση τόσο της πρωτοβάθμιας όσο και δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του, Επαρχιακό Δικαστήριο και οποιοδήποτε άλλο κατώτερο Δικαστήριο.
«Ανώτατο Δικαστήριο» σημαίνει την ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου ή τουλάχιστο πέντε Δικαστές του.
«υπόθεση» σημαίνει αγωγή, αίτηση και οποιασδήποτε φύσεως ένδικο μέσο για την έναρξη διαδικασίας ενώπιον Δικαστηρίου.
3. (α) Κάθε απόφαση εκδίδεται το συντομότερο δυνατόν μετά το πέρας της διαδικασίας και δεν επιφυλάσσεται για διάστημα μεγαλύτερο των έξι μηνών.
(β) κάθε ενδιάμεση απόφαση εκδίδεται το συντομότερο δυνατό μετά το πέρας της διαδικασίας και δεν επιφυλάσσεται για διάστημα μεγαλύτερο των δύο μηνών.
(γ) Όταν Δικαστήριο παραλείπει να συμμορφωθεί με τις πρόνοιες των υποπαραγράφων (α) και (β) κάθε επηρεαζόμενος διάδικος μπορεί με αίτηση του στο Ανώτατο Δικαστήριο να ζητήσει οποιαδήποτε θεραπεία αναφέρεται στην παράγραφο 5 του παρόντος Κανονισμού.
4. Αν απόφαση ή ενδιάμεση απόφαση που επιφυλάχθηκε μετά τη δημοσίευση του παρόντος Κανονισμού παραμένει επιφυλαγμένη για διάστημα που υπερβαίνει τους εννέα μήνες στην πρώτη περίπτωση ή τους τρεις μήνες στη δεύτερη περίπτωση η υπόθεση ορίζεται αυτεπάγγελτα ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου για την έκδοση του αναγκαίου υπό τις περιστάσεις διατάγματος σύμφωνα με την παράγραφο 5 του παρόντος Κανονισμού.
5. Κατά την εκδίκαση αιτήσεως που υποβάλλεται σύμφωνα με την παράγραφο 3(γ) ή όταν επιληφθεί της υποθέσεως στο Ανώτατο Δικαστήριο σύμφωνα με την παράγραφο 4, το Ανώτατο Δικαστήριο δύναται:
(α) να διατάξει επανεκδίκαση της υποθέσεως ενώπιον άλλου αρμοδίου Δικαστηρίου.
(β) να διατάξει την έκδοση της αποφάσεως μέσα σε ταχτή προθεσμία και σε περίπτωση παραλείψεως συμμορφώσεως επανεκδίκαση της υποθέσεως από άλλο αρμόδιο Δικαστήριο.
(γ) να εκδώσει οποιονδήποτε άλλο διάταγμα που κρίνεται αναγκαίο για την ορθή απονομή της Δικαιοσύνης.