Ο Περί Ανακουφίσεως Οφειλετών (Προσωριναί Διατάξεις) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1975 (1/1975)

1. Ο παρών Διαδικαστικός Κανονισμός θα αναφέρηται ως ο περί Ανακουφίσεως Οφειλετών (Προσωριναί Διατάξεις) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1975.

2. Εν τω παρόντι Κανονισμώ, εκτός εάν του κειμένου προκύπτη διάφορος έννοια, "ο αιτητής" περιλαμβάνει -

(α) τον δεόντως εξουσιοδοτημένον αντιπρόσωπον, και

(β) εις ήν περίπτωσιν ο αιτητής δεν έχει συμπληρώσει το δέκατον όγδοον έτος της ηλικίας του ή λόγω διανοητικής διαταράξεως είναι ανίκανος όπως διαχειρισθή την περιουσίαν και υποθέσεις του, τον κηδεμόνα αυτού·

"Δικαστήριον" σημαίνει το αρμόδιον διαιτητικόν δικαστήριον το καθιδρυθέν δυνάμει του άρθρου 7 του Νόμου·

"Δικαστής" σημαίνει το δυνάμει του άρθρου 7 του Νόμου ορισθέν υπό του Ανωτάτου Δικαστηρίου μέλος του αρμοδίου Επαρχιακού Δικαστηρίου·

"Νόμος" σημαίνει τον περί Ανακουφίσεως Οφειλετών (Προσωριναί Διατάξεις) Νόμον του 1975·

"Πρωτοκολλητής" σημαίνει τον Πρωτοκολλητήν του Δικαστηρίου και περιλαμβάνει Βοηθόν Πρωτοκολλητήν.

3.-(1) Η διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου άρχεται διά της αποστολής ή καταθέσεως υπό του αιτητού παρά τω Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου αιτήσεως συμφώνως προς τον Τύπον 1 συνοδευομένης υπό εκθέσεως απαιτήσεως περιεχούσης σαφείς λεπτομερείας της αιτουμένης θεραπείας και των γεγονότων τα οποία ο αιτητής προτίθεται να επικαλεσθή.

(2) Εκάτερον των εν τη προηγουμένη παράγραφο αναφερομένων δικογράφων δέον να είναι υπογεγραμμένον υπό του αιτητού ή του δικηγόρου του και να συνοδεύηται υπό ενός αντιγράφου δι' έκαστον πρόσωπον εις το οποίον δέον να γίνη επίδοσις και επί πλέον ενός αντιγράφου ή των αναγκαίων αντιγράφων διά την ένορκον ομολογίαν επιδόσεως.

4. Άμα τη καταχωρήσει της αιτήσεως και εκθέσεως απαιτήσεως ο Πρωτοκολλητής επιδίδει ή αποστέλλει πιστοποιημένον αντίγραφον αυτών εις τον καθ' ου η αίτησις και εις παν έτερον πρόσωπον το οποίον κατά την γνώμην του Δικαστηρίου δυνατόν να επηρεασθή υπό της αιτουμένης θεραπείας.

5.-(1) Έκαστον πρόσωπον εις το οποίον επεδόθη ή απεστάλη αντίγραφον της αιτήσεως οφείλει όπως εντός 10 ημερών από της λήψεως του αντιγράφου της αιτήσεως αποστείλη ή καταθέση παρά τω Πρωτοκολλητή του Δικαστηρίου έκθεσιν υπερασπίσεως.

(2) Η υπεράσπισις δέον να είναι υπογεγραμμένη υπό του καθ' ου η αίτησις ή του δικηγόρου του και να συνοδεύηται υπό δύο τουλάχιστον αντιγράφων.

6. Άμα τη καταχωρήσει της υπερασπίσεως ο Πρωτοκολλητής επιδίδει ή αποστέλλει πιστοποιημένον αντίγραφον αυτής εις την διεύθυνσιν επιδόσεως του αιτητού, επίσης δε εις παν έτερον πρόσωπον το οποίον κατά την γνώμην του Δικαστηρίου δυνατόν να επηρεασθή υπό της αιτουμένης θεραπείας.

7. Η αρχική αίτησις δέον όπως είναι χαρτοσεσημασμένη διά χαρτοσήμου αξίας £1, πάσα δε μεταγενεστέρα αίτησις διά χαρτοσήμου αξίας £0.250 μιλς.

8. Άμα τη καταχωρήσει της υπερασπίσεως το Δικαστήριον ορίζει την ημερομηνίαν, χρόνον και τόπον της επ' ακροατηρίω συζητήσεως της υποθέσεως, ο δε Πρωτοκολλητής 10 τουλάχιστον ημέρας προ της τοιαύτης ημερομηνίας αποστέλλει εις έκαστον διάδικον σχετικήν γνωστοποίησιν.

9. Ο κατά την ημέραν της εκδόσεως του παρόντος Κανονισμού ισχύων εν τη Δημοκρατία περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικός Κανονισμός θα εφαρμόζηται, τηρουμένων των αναλογιών και εφ' όσον αι περιστάσεις επιτρέπουν τούτο, εις πάσαν διαδικασίαν ενώπιον του Δικαστηρίου, εκτός εάν άλλως προβλέπεται εις τον παρόντα Κανονισμόν.

10. Η απόφασις του Δικαστηρίου εκδίδεται υπό του Δικαστού δημοσία, είτε δε καταγράφεται εις έγγραφον φέρον την υπογραφήν αυτού. Εκάστη απόφασις δέον όπως είναι ητιολογημένη, πιστοποιημένον δε αντίγραφον αυτής παρέχεται υπό του Πρωτοκολλητού εις εκάτερον των διαδίκων δωρεάν τη αιτήσει του.

11. Οιονδήποτε πρόσωπον το οποίον διαφωνεί με οιανδήποτε απόφασιν ληφθείσαν υπό του Δικαστηρίου δύναται εντός δεκατεσσάρων ημερών από της τοιαύτης αποφάσεως να υποβάλη έφεσιν εις το Ανώτατον Δικαστήριον, αι δεν πρόνιαι της Διατάξεως 35 του περί Πολιτικής Δικονομίας Διαδικαστικού Κανονισμού αι αναφερόμεναι εις εφέσεις θα εφαρμόζωνται, τηρουμένων των αναλογιών, εις τοιαύτας εφέσεις.

12. Μη συμμόρφωσις με τον παρόντα Κανονισμόν δεν θα επιφέρη ακυρότητα οιουδήποτε ενδίκου μέσου ή διαδικασίας εκτός εάν το Δικαστήριον άλλως διατάξη, αλλά το τοιούτο μέσον ή διαδικασία δύναται να ακυρωθεί εν όλω ή εν μέρει ως αντικανονική, ή τροποποιηθή ή τύχη οιασδήποτε άλλης μεταχειρίσεως ως το Δικαστήριον ήθελε θεωρήσει πρέπον.