37. ΟΕΣΤ που προτίθεται να προχωρήσει σε διαδικασία εκούσιας εκκαθάρισης ενημερώνει την Κεντρική Τράπεζα επεξηγώντας τους λόγους αυτής της πρόθεσης και κατά πόσο όλα τα χρηματοοικονομικά μέσα ή άλλες πιστώσεις, ανάλογα με την περίπτωση, έχουν αποπληρωθεί πλήρως, η δε Κεντρική Τράπεζα λαμβάνει βεβαίωση από εξωτερικό ελεγκτή αναφορικά με την πλήρη αποπληρωμή των υποχρεώσεων της ΟΕΣΤ.
38.-(1) Με την επιφύλαξη του άρθρου 42, η Κεντρική Τράπεζα δύναται να αιτηθεί έναρξης της διαδικασίας εκκαθάρισης της ΟΕΣΤ και του διορισμού κατάλληλου προσώπου ως εκκαθαριστή της ΟΕΣΤ, το οποίο ενεργεί σύμφωνα με το Μέρος V του περί Εταιρειών Νόμου, σε περίπτωση που προκύψει οποιαδήποτε από τις ακόλουθες περιπτώσεις:
(α) Η ΟΕΣΤ είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της ή τα περιουσιακά της στοιχεία υπολείπονται ή υπάρχουν αντικειμενικά στοιχεία που υποστηρίζουν το συμπέρασμα ότι τα περιουσιακά στοιχεία της ΟΕΣΤ πρόκειται στο εγγύς μέλλον να υπολείπονται των υποχρεώσεών της (σε κάθε περίπτωση λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση οποιωνδήποτε προνοιών στα έγγραφα τιτλοποίησης που περιορίζουν τις υποχρεώσεις της ΟΕΣΤ προς τους πιστωτές της σε απαιτήσεις που αφορούν τα περιουσιακά στοιχεία της ΟΕΣΤ)·
(β) έχει υποβληθεί αίτημα για την εκκαθάριση της ΟΕΣΤ ή έχει περάσει ψήφισμα για την εκούσια εκκαθάριση της ΟΕΣΤ .
(γ) η εκκαθάριση της ΟΕΣΤ εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον.
(δ) συντρέχει οποιοσδήποτε από τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 212 του περί Εταιρειών Νόμου.
(2) Η Κεντρική Τράπεζα κοινοποιεί, με οποιονδήποτε τρόπο κρίνει κατάλληλο, την απόφασή της για διορισμό εκκαθαριστή της ΟΕΣΤ.
39. Χωρίς επηρεασμό των εξουσιών εκκαθαριστή κατά το άρθρο 233 του περί Εταιρειών Νόμου, ο εκκαθαριστής υποβάλλει στην Κεντρική Τράπεζα για έγκριση σχέδιο δράσης που καθορίζει τις διαδικασίες που θα ακολουθηθούν για τη μεταφορά ή τη μεταβίβαση των υποκείμενων ανοιγμάτων των τιτλοποιήσεων της ΟΕΣΤ.
40. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εκκαθάρισης η ΟΕΣΤ εξακολουθεί να υπόκειται στην εποπτεία της Κεντρικής Τράπεζας.
41. Οι διατάξεις του παρόντος Μέρους δεν θίγουν την εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 46, 47 και 48 του περί Πτώχευσης Νόμου, τις διατάξεις των άρθρων 301 και 302 του περί Εταιρειών Νόμου και κάθε άλλη διάταξη του παρόντος Νόμου που θα καθιστούσε τη σύμβαση τιτλοποίησης άκυρη ή ακυρώσιμη λόγω απάτης ή παραπλάνησης.