ΜΕΡΟΣ VII ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΚΕΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ
Αρχές που διέπουν τις εκπομπές

26.-(1) Οι εκπομπές κάθε αδειούχου τηλεοπτικού ή ραδιοφωνικού οργανισμού πρέπει να διέπονται από τις αρχές-

(α) Της αντικειμενικότητας, της πληρότητας και της επικαιρότητας της πληροφόρησης. Η πληρότητα του προγράμματος μη θεματικού τηλεοπτικού ή ραδιοφωνικού οργανισμού διαφαίνεται-

(i) Από το ποσοστό των ενημερωτικών προγραμμάτων, εξαιρουμένων των δελτίων ειδήσεων, που μεταδίδονται μεταξύ των ωρών 12.00 και 24.00, το οποίο δεν πρέπει να είναι χαμηλότερο του 7% του ολικού χρόνου εκπομπής στη διάρκεια μιας εβδομάδας˙

(ii) από το ποσοστό των πολιτιστικών προγραμμάτων που μεταδίδονται μεταξύ των ωρών 12.00 και 24.00, το οποίο πρέπει να αποτελεί τουλάχιστο το 2% του χρόνου της εκπομπής, εκτός του χρόνου των ειδήσεων, αθλητικών εκδηλώσεων, τηλεοπτικών/ραδιοφωνικών παιγνιδιών, διαφημίσεων ή των υπηρεσιών τηλεπώλησης:

Νοείται ότι τα πιο πάνω ποσοστά θα εφαρμόζονται και για τους τηλεοπτικούς οργανισμούς κωδικοποιημένων εκπομπών μόνο αναφορικά με το πρόγραμμα τους που μεταδίδεται σε μη κωδικοποιημένη μορφή˙

(β) της ψηλής ποιότητας˙

(γ) της πολυφωνίας και της μεγαλύτερης δυνατής πρόσβασης του κοινού και των φορέων του˙

(δ) της διαφύλαξης της ποιότητας της γλώσσας˙

(ε) του σεβασμού της προσωπικότητας, της υπόληψης και του ιδιωτικού βίου του ατόμου˙

(στ) του σεβασμού των ιδεωδών της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων˙

(ζ) της διαφύλαξης της εθνικής ταυτότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς του λαού της Κύπρου.

(2) Τα δελτία ειδήσεων και τα επικαιρικά προγράμματα πρέπει να χαρακτηρίζονται από αντικειμενικότητα και πολυφωνία, ιδιαίτερα αναφορικά με πολιτικά θέματα αλλά και οποιαδήποτε κοινωνικά θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη.

(3)  [Καταργήθηκε]

(4) Απαγορεύεται η μετάδοση προγραμμάτων στα οποία χρησιμοποιούνται τεχνικές που απευθύνονται στο υποσυνείδητο.

Προαγωγή της διανομής και παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων, ευρωπαϊκά έργα και ανεξάρτητες παραγωγές

27.-(1) Οι τηλεοπτικοί οργανισμοί αφιερώνουν σε ευρωπαϊκά έργα, κατά την έννοια του άρθρου 28, το μεγαλύτερο ποσοστό του χρόνου της εκπομπής τους, εκτός του χρόνου των ειδήσεων, των αθλητικών εκδηλώσεων, των τηλεοπτικών παιγνιδιών, των διαφημίσεων ή των υπηρεσιών τηλεκειμενογραφίας και τηλεπώλησης. Το ποσοστό των ευρωπαϊκών έργων, λαμβανομένων υπόψη των ευθυνών του τηλεοπτικού οργανισμού έναντι του κοινού του, όσον αφορά την ενημερωτική, επιμορφωτική, πολιτιστική και ψυχαγωγική αποστολή του, επιτυγχάνεται σταδιακά βάσει κατάλληλων κριτηρίων που καθορίζει η Αρχή.

(2) Οι τηλεοπτικοί οργανισμοί αφιερώνουν, όπου αυτό είναι εφικτό και με τα κατάλληλα μέσα, τουλάχιστον το 10% του χρόνου εκπομπής τους, εκτός από τις ειδήσεις, τις αθλητικές εκδηλώσεις, τα τηλεοπτικά παιγνίδια, τις διαφημίσεις ή τις υπηρεσίες τηλεκειμενογραφίας και τηλεπώλησης ή, εναλλακτικά κατ’ επιλογήν των  οργανισμών, το 10% τουλάχιστον του προϋπολογισμού τους σε ευρωπαϊκά έργα παραγωγών ανεξάρτητων από τηλεοπτικούς οργανισμούς. Το ποσοστό αυτό, λαμβανομένων υπόψη των ευθυνών των τηλεοπτικών οργανισμών έναντι του κοινού τους, όσον αφορά την ενημερωτική, επιμορφωτική, πολιτιστική και ψυχαγωγική αποστολή τους, επιτυγχάνεται σταδιακά, βάσει κατάλληλων κριτηρίων που καθορίζει η Αρχή, αφιερώνοντας κατάλληλο ποσοστό σε πρόσφατα έργα, δηλαδή σε έργα που μεταδίδονται μέσα σε διάστημα πέντε ετών από την παραγωγή τους.

(3)(α) Η  Αρχή  ετοιμάζει  και  αποστέλλει στην Επιτροπή  κάθε δύο χρόνια έκθεση σχετικά με την εφαρμογή των εδαφίων (1) και (2) του παρόντος άρθρου. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει, ιδίως, στατιστική κατάσταση αναφορικά με την επίτευξη των ποσοστών που αναφέρονται στα εδάφια (1) και (2) για κάθε τηλεοπτικό οργανισμό που εμπίπτει στη δικαιοδοσία της Δημοκρατίας, τους λόγους για τους οποίους, σε κάθε περίπτωση, δεν κατέστη δυνατό να επιτευχθούν τα ποσοστά αυτά, καθώς και τα μέτρα που λήφθηκαν ή που προβλέπεται να ληφθούν για την επίτευξή τους.

(β) H Aρχή  γνωστοποιεί την αναφερόμενη στην παράγραφο (α) έκθεση στο Yπουργικό Συμβούλιο και τη Bουλή των Aντιπροσώπων.

(4) Το παρόν άρθρο δεν εφαρμόζεται σε θεματικούς τηλεοπτικούς οργανισμούς που προβάλλουν αθλητικά ή μουσικά προγράμματα.

Αποκλειστική μετάδοση

27Α. [Διαγράφηκε]
Ορισμός ευρωπαϊκών έργων

28.-(1) Για σκοπούς του παρόντος Νόμου, ο όρος «ευρωπαϊκά έργα» σημαίνει:

(α) έργα καταγωγής κρατών μελών∙

(β) έργα καταγωγής ευρωπαϊκών τρίτων χωρών, οι οποίες είναι μέρη της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τη Διασυνοριακή Τηλεόραση, και πληρούν τις προϋποθέσεις του εδαφίου (2) του παρόντος άρθρου∙

(γ) έργα συμπαραγωγής στο πλαίσιο συμφωνιών που αφορούν τον οπτικοακουστικό τομέα και έχουν συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και τρίτων χωρών, τα οποία πληρούν τους όρους που καθορίζονται σε καθεμία από τις εν λόγω συμφωνίες:

Νοείται ότι, η εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων (β) και (γ) προϋποθέτει ότι τα έργα καταγωγής κρατών μελών δεν υπόκεινται σε μέτρα που εισάγουν διακρίσεις στις εν λόγω τρίτες χώρες.

(2) Τα έργα που αναφέρονται στις παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (1) είναι έργα τα οποία πραγματοποιούνται κυρίως από δημιουργούς και εργαζομένους που κατοικούν σε ένα ή περισσότερα κράτη τα οποία αναφέρονται στις παραγράφους (α) και (β) του εδαφίου (1) υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν μία εκ των τριών ακόλουθων προϋποθέσεων:

(i) πραγματοποιούνται από έναν ή περισσότερους παραγωγούς εγκατεστημένους σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα κράτη, ή

(ii) η παραγωγή των έργων αυτών επιβλέπεται και ελέγχεται πραγματικά από έναν ή περισσότερους παραγωγούς εγκατεστημένους σε ένα ή περισσότερα από αυτά τα κράτη, ή

(iii) οι συμπαραγωγοί των εν λόγω κρατών συνεισφέρουν τα μέγιστα στις συνολικές δαπάνες συμπαραγωγής και η συμπαραγωγή δεν ελέγχεται από έναν ή περισσότερους παραγωγούς εγκατεστημένους εκτός των εν λόγω κρατών.

(3) Τα έργα τα οποία δεν είναι ευρωπαϊκά κατά την έννοια του εδαφίου (1), αλλά παράγονται στο πλαίσιο διμερών συνθηκών συμπαραγωγής που συνάπτονται μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών, λογίζονται ως ευρωπαϊκά, εφόσον οι συμπαραγωγοί από την Ευρωπαϊκή Ένωση συνεισφέρουν το μεγαλύτερο μέρος του συνολικού κόστους παραγωγής και η παραγωγή δεν ελέγχεται από έναν ή περισσότερους παραγωγούς εγκατεστημένους εκτός του εδάφους των κρατών μελών.