59. Στρατιωτικός, όστις προσκληθείς δεν προσέρχεται άνευ νομίμου κωλύματος ίνα λάβη μέρος ως μέλος στρατιωτικού δικαστηρίου είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας, δύναται δε να τιμωρηθή και με έκπτωσιν.
60. Στρατιωτικός, όστις εκ προθέσεως ασκεί παράνομον επιρροήν επί την απονομήν της στρατιωτικής δικαιοσύνης, τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη.
61. Στρατιωτικός παραλείπων την άμεσον μήνυσιν στρατιωτικών αδικημάτων, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας.
62. Στρατιωτικός, όστις επιζητεί να αποτρέψη κατώτερον του από της νομίμου υποβολής παραπόνων δι’ απειλής επιζημίων επακολουθημάτων ή δι’ ετέρων αθεμίτων μέσων, ή όστις περιελθόν αυτώ νομίμως παράπονον καλύπτει ή επιχειρή διά των αυτών μέσων να καλύψη, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται διά φυλακίσεως μη υπερβαινούσης το εν έτος.
63.-(1) Στρατιωτικός, όστις απελευθεροί φυλακισμένον ή διαταγή της αρχής κρατούμενον ή αποκρύπτει αυτόν, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη.
(2) Ο εξ αμελείας γενόμενος υπαίτιος απελευθερώσεως ή αποκρύψεως κρατουμένου είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος, εάν ήτο εξ οιουδήποτε λόγου υπόχρεως εις φύλαξιν του κρατουμένου. Ούτος μένει ατιμώρητος, εάν τη προσπαθεία του συνελήφθη εκ νέου ο κρατούμενος εντός δεκαπέντε ημερών.
64.-(1) Στρατιωτικός, όστις, εντεταλμένος, ων την φύλαξιν, συνοδείαν, ή επιτήρησιν αιχμαλώτου, απελευθεροί αυτόν, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα επτά έτη.
(2) Με την αυτήν ποινήν τιμωρείται και ο συνεργός, εάν δε ούτος είναι αξιωματικός και με έκπτωσιν.
(3) Ο εξ αμελείας γενόμενος υπαίτιος απελευθερώσεως αιχμαλώτου, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη, εάν ήτο εξ οιουδήποτε λόγου υπόχρεως εις φύλαξιν του αιχμαλώτου. Ούτος μένει ατιμώρητος, εάν τη προσπαθεία του συνελήφθη εκ νέου ο αιχμάλωτος εντός δεκαπέντε ημερών.