Ο Στρατιωτικός Ποινικός Κώδικας και Δικονομία του 1964 (40/1964)

84.-(1) Στρατιωτικός, όστις εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως επιδιδόμενος εις διαρπαγήν, λαμβάνει υπό την κατοχήν του, άνευ εξουσιοδοτήσεως τινος ή ανάγκης, τρόφιμα ή οιονδήποτε έτερον αντικείμενον ιματισμού ή εξαρτύσεως ή οικοσκευής, είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη.

(2) Εάν η πράξις εξετελέσθη διά βίας κατά προσώπου ή υπό δύο ή πλειόνων ηνωμένων, αύτη αποτελεί κακούργημα και τιμωρείται διά φυλακίσεως μη υπερβαινούσης τα δεκατέσσαρα έτη.

(3) Αξιωματικός εις την αντίληψιν του οποίου υπέπεσε τελουμένη μία τοιαύτη πράξις και δεν εχρησιμοποίησε πάντα τα εις διάθεσιν του μέσα προς παρακώλυσιν της πράξεως είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος.

85. Στρατιωτικός, όστις κατακρατεί μέρος ή το όλον του οπλισμού του ή των πολεμοφοδίων του, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη και εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δέκα έτη. Εάν δε πρόκειται περί πραγμάτων του ιματισμού του, της αποσκευής του, της εξαρτύσεως του ή της κλινοστρωμνής του, τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος.

86. Στρατιωτικός, όστις ενεχυριάζει πράγματα εις αυτόν εμπιστευθέντα διά την υπηρεσίαν, είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη, εάν δε ενεχυριάση πράγματα του ιματισμού του, τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα επτά έτη.

87.-(1) Πας όστις αποκτά ή διαθέτει οιονδήποτε στρατιωτικόν πράγμα ούτινος η πώλησις δεν επιτρέπεται ή παρορμά, προάγει ή υποβοηθεί οιονδήποτε πρόσωπον εις την διάθεσιν οιουδήποτε τοιούτου πράγματος είναι ένοχος πλημμελήματος εκτός εάν αποδείξη ότι δεν εγνώριζεν ή δεν ανεμένετο ευλόγως να γνωρίζη ότι το πράγμα ήτο στρατιωτικόν ούτινος η πώλησις δεν επιτρέπεται.

(2) Πας ένοχος πλημμελήματος δυνάμει του εδαφίου (1) τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν το εν έτος, εν καιρώ δε πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη.

(3) Διά τους σκοπούς του παρόντος άρθρου-

“αποκτά” σημαίνει αγοράζει, ανταλλάσσει, δέχεται ως ενέχυρον ή καθ’ οιονδήποτε άλλον τρόπον δέχεται τον έλεγχον ή κατοχήν του πράγματος~

“διαθέτει” σημαίνει πωλεί, ανταλλάσσει, δίδει ως ενέχυρον ή καθ’ οιονδήποτε άλλον τρόπον παραδίδει την κατοχήν ή τον έλεγχον του αντικειμένου~

“στρατιωτικόν πράγμα ούτινος η πώλησις δεν επιτρέπεται” σημαίνει παν αντικείμενον οπλισμού, πολεμοφοδίων ή εξαρτύσεως και περιλαμβάνει ιματισμόν, αποσκευήν και κλινοστρωμνήν χορηγηθείσαν προς χρήσιν στρατιωτικού..

88.-(1) Στρατιωτικός ή υπάλληλος της στρατιωτικής οικονομίας όστις εντεταλμένος ων την διαχείρισιν, πώλησιν, διανομήν ή παράδοσιν τροφίμων, ειδών βιοτικής ανάγκης ή οιωνδήποτε στρατιωτικών πραγμάτων-

(α) πωλεί, διανέμει ή θέτει εις κυκλοφορίαν νενοθευμένα τοιαύτα ή παραπεποιημένα, αποσυντεθειμένα ή ηλλοιωμένης αξίας ή στερούμενα των απαραιτήτων θρεπτικών ουσιών~

(β) νοθεύει ή παραποιεί ταύτα ο ίδιος~

(γ) κατέχει ή μεταχειρίζεται ψευδή μέτρα ή σταθμά ή ζυγούς ή έτερα τοιαύτα παρά τα διατεταγμένα ή αποποιείται την μέτρησιν ή στάθμισιν, πωλεί ή χορηγεί με μέτρον είδη, ων η πώλησις είναι καθωρισμένη διά σταθμών,

είναι ένοχος πλημμελήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δύο έτη. Το δικαστήριον δύναται να διατάξη όπως τα ψευδή μέτρα ή σταθμά ή οι ζυγοί δημευθούν.

(2) Εάν ο υπαίτιος είναι αξιωματικός, τιμωρείται και με έκπτωσιν.

(3) Εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως ο υπαίτιος είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δεκατέσσαρα έτη.

88Α.-(1) Πας όστις, λόγω αμελείας, παραβάσεως καθήκοντος ή παραβάσεως εντολής ή διαταγής δοθείσης εις αυτόν καθίσταται υπαίτιος απωλείας, καταστροφής, βλάβης ή ζημίας οπλισμού, πυρομαχικών ή ετέρου πολεμικού υλικού ή υλικού τηλεπικοινωνίας ή υλικού κατασκευής ή επισκευής αυτών, μηχανοκινήτων οχημάτων ή μηχανημάτων, είναι ένοχος αδικήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα πέντε έτη.

(2) Εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως ο υπαίτιος είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα δέκα έτη.

(3) Εάν πρόκειται περί υλικού ετέρου ή του άνωθεν αναφερομένου ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τους εξ μήνας, εάν δε η διάπραξις του αδικήματος εγένετο εν καιρώ πολέμου, ενόπλου στάσεως, καταστάσεως εκτάκτου ανάγκης ή επιστρατεύσεως ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα τρία έτη.

88Β.-(1) Πας όστις εν καιρώ ειρήνης καταστρέφει, αχρηστεύει ή βλάπτει οπλισμόν, πυρομαχικά ή έτερον πολεμικόν υλικόν, υλικόν τηλεπικοινωνίας ή υλικόν κατασκευής, ή επισκευής αυτών, μηχανοκίνητα οχήματα ή μηχανήματα, είναι ένοχος αδικήματος και τιμωρείται με φυλάκισιν μη υπερβαίνουσαν τα επτά έτη.

(2) Σε καιρό πολέμου, ένοπλης στάσης, κατάστασης έκτακτης ανάγκης ή επιστράτευσης ο υπαίτιος είναι ένοχος κακουργήματος και τιμωρείται με φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δεκατέσσερα χρόνια.

(3) Αν πρόκειται για υλικό άλλο από αυτά που αναφέρονται στο εδάφιο (1), ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα πέντε έτη και σε περίπτωση που το αδίκημα διαπράχθηκε σε καιρό πολέμου, ένοπλης στάσης, κατάστασης έκτακτης ανάγκης ή επιστράτευσης ο υπαίτιος τιμωρείται με φυλάκιση που δεν υπερβαίνει τα δέκα χρόνια.