Επίλυση διασυνοριακής διαφοράς

42.-(1) Σε περίπτωση διαφοράς στο πλαίσιο του παρόντος Νόμου μεταξύ παροχέων δικτύων ή και υπηρεσιών ηλεκτρονικών επικοινωνιών από διαφορετικά κράτη μέλη, εφαρμόζονται οι διατάξεις των εδαφίων (2) έως (5) με εξαίρεση τις διατάξεις οι οποίες αφορούν σε διαφορές για το ραδιοφάσμα.

(2) Οποιοδήποτε μέρος σε διαφορά δύναται να παραπέμψει τη διαφορά στην οικεία Εθνική Ρυθμιστική Αρχή.

(3) Όταν η διαφορά επηρεάζει το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών, ο Επίτροπος κοινοποιεί τη διαφορά στο BEREC, με στόχο την εναρμονισμένη επίλυση της διαφοράς, σύμφωνα με τους στόχους που αναφέρονται στις διατάξεις του άρθρου 3.

(4) Ο BEREC, εντός τεσσάρων (4) μηνών, εκδίδει γνώμη, με την οποία καλεί τον Επίτροπο να προβεί σε συγκεκριμένες ενέργειες για την επίλυση της διαφοράς ή να μην προβεί σε ενέργειες, και ο Επίτροπος αναμένει τη γνώμη του BEREC, πριν λάβει οποιαδήποτε μέτρα, εκτός σε εξαιρετικές περιπτώσεις στις οποίες απειλείται ο ανταγωνισμός ή τα συμφέροντα των τελικών χρηστών, οπότε και δύναται να λάβει προσωρινά μέτρα.

(5) Οποιαδήποτε υποχρέωση επιβάλλεται από τον Επίτροπο, στο πλαίσιο της επίλυσης της διαφοράς, είναι σύμφωνη με την ενωσιακή νομοθεσία, λαμβάνει ιδιαιτέρως υπόψη τη γνώμη που εκδίδει ο BEREC, σύμφωνα με τις διατάξεις του εδαφίου (4), και εγκρίνεται εντός ενός (1) μηνός από την έκδοση της εν λόγω γνώμης.

(6) Η διαδικασία που προβλέπεται στις διατάξεις του εδαφίου (2) δεν στερεί από κανένα μέρος το δικαίωμα όπως αυτό προσφύγει στα αρμόδια δικαστήρια.