238. (1) Το παρόν Τμήμα εφαρμόζεται στην ασφάλιση νομικής προστασίας, που αναφέρεται στον κλάδο 17 στο Μέρος Α του Πρώτου Παραρτήματος του παρόντος Νόμου και που συνίσταται στην έναντι καταβολής ασφαλίστρου συμβατική δέσμευση ασφαλιστικής επιχείρησης για την ανάληψη των δικαστικών εξόδων και παροχής άλλων υπηρεσιών που απορρέουν άμεσα από την εν λόγω ασφαλιστική κάλυψη, και ιδίως με σκοπό:
(α) την κάλυψη της ζημιάς ή της βλάβης που υπέστη ο ασφαλισμένος είτε μέσω εξώδικου συμβιβασμού είτε μέσω αστικής ή ποινικής δίκης·
(β) την υπεράσπιση ή την εκπροσώπηση του ασφαλισμένου σε οποιασδήποτε φύσεως δικαστική διαδικασία η οποία εγείρεται εναντίον του.
(2) Δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος Τμήματος τα πιο κάτω:
(α) η ασφάλιση νομικής προστασίας, όταν αυτή αφορά διαφορές ή κινδύνους που απορρέουν από τη χρήση θαλάσσιων πλοίων ή σχετίζονται με τη χρήση αυτή·
(β) η δραστηριότητα ασφαλιστικής επιχείρησης αστικής ευθύνης προς υπεράσπιση ή εκπροσώπηση του ασφαλισμένου πελάτη σε κάθε δικαστική ή διοικητική διαδικασία, εφόσον αυτή η δραστηριότητα ασκείται συγχρόνως και προς το συμφέρον αυτής της ιδίας ασφαλιστικής επιχείρησης δυνάμει της κάλυψης αυτής·
(γ) η δραστηριότητα νομικής προστασίας, την οποία αναπτύσσει ο ασφαλιστής της βοήθειας και η οποία θα μπορεί να επεκταθεί στις ακόλουθες περιπτώσεις και εφόσον πληροί τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
(i) η δραστηριότητα ασκείται σε κράτος μέλος άλλο από εκείνο στο οποίο ευρίσκεται η συνήθης διαμονή του ασφαλισμένου·
(ii) η δραστηριότητα αποτελεί τμήμα σύμβασης που αφορά μόνον τη βοήθεια που παρέχεται σε πρόσωπα που αντιμετωπίζουν δυσκολίες κατά τη διάρκεια μετακινήσεων ή απουσιών από την κατοικία τους ή τη συνήθη τους διαμονή.
(3) Για τους σκοπούς της παραγράφου (γ) του εδαφίου (2), η ασφαλιστική σύμβαση πρέπει να αναγράφει ευκρινώς τη δήλωση ότι η σχετική κάλυψη περιορίζεται στις περιστάσεις που αναφέρονται στις εν λόγω διατάξεις και έχει επικουρικό χαρακτήρα σε σχέση με τη βοήθεια.