5. (1) Νομικό πρόσωπο είναι ένοχο για τη διάπραξη αδικήματος που προβλέπεται στο άρθρο 3, όταν αυτό διαπράττεται προς όφελός του από πρόσωπο το οποίο ενεργεί είτε ατομικά είτε ως μέλος οργάνου του νομικού προσώπου και το οποίο κατέχει στο νομικό αυτό πρόσωπο διευθυντική θέση, βάσει-
(α)εξουσίας εκπροσώπησης του νομικού προσώπου ή
(β)εξουσίας λήψης αποφάσεων εξ ονόματος του νομικού προσώπου ή
(γ)εξουσίας άσκησης ελέγχου εντός του νομικού προσώπου.
(2) Νομικό πρόσωπο είναι ένοχο για τη διάπραξη αδικήματος που προβλέπεται στο άρθρο 3, όταν η έλλειψη εποπτείας ή ελέγχου από πρόσωπο που καθορίζεται στο εδάφιο (1) έχει καταστήσει δυνατή τη διάπραξη του εν λόγω αδικήματος προς όφελος του νομικού προσώπου από πρόσωπο το οποίο τελεί υπό την εξουσία του προσώπου που καθορίζεται στο εδάφιο (1).
(3) Άνευ επηρεασμού των όσων αναφέρονται στο παρόν άρθρο, η ευθύνη του νομικού προσώπου δεν αποκλείει την άσκηση ποινικής δίωξης των φυσικών προσώπων που διαπράττουν τα αδικήματα και ή των προσώπων που συμμετέχουν στη διάπραξη των αδικημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 3.
(4) Άνευ επηρεασμού των εδαφίων (1) και (2), πρόσωπο το οποίο συμβουλεύει, προάγει ή παρακινεί άλλο να συμμετέχει στη διάπραξη αδικήματος που προβλέπεται στο άρθρο 3 είναι ένοχο ποινικού αδικήματος του ίδιου είδους και υπόκειται στην ίδια ποινή, όπως αν είχε διενεργήσει ο ίδιος τέτοια πράξη, δύναται δε να διωχτεί, όπως αν είχε διενεργήσει ο ίδιος τέτοια πράξη.