22.- (1) Τηρουμένων των ειδικών διατάξεων που προβλέπονται ρητά στη Συνθήκη και στο παράγωγο κοινοτικό δίκαιο, όλοι οι πολίτες της Ένωσης που διαμένουν στη Δημοκρατία δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου, τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης με τους πολίτες της Δημοκρατίας στους τομείς που καλύπτονται από τη Συνθήκη. Τα διαλαμβανόμενα στο άρθρο αυτό ισχύουν και για τα μέλη της οικογένειας πολίτη της Ένωσης, που δεν είναι υπήκοοι κράτους μέλους, και που έχουν δικαίωμα διαμονής ή μόνιμης διαμονής δυνάμει των διατάξεων του παρόντος Νόμου.
(2) Κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του εδαφίου (1), δεν υφίσταται δικαίωμα σε κοινωνικές παροχές κατά τους πρώτους τρεις μήνες διαμονής, ή, κατά περίπτωση, κατά το μακρότερο χρονικό διάστημα που προβλέπεται στην παράγραφο (β) του εδαφίου (4) του άρθρου 27, ούτε παρέχεται, πριν από την απόκτηση του δικαιώματος μόνιμης διαμονής, επίδομα συντήρησης για σπουδές, συμπεριλαμβανομένης της επαγγελματικής κατάρτισης, αποτελούμενης από υποτροφίες για σπουδές ή σπουδαστικά δάνεια, σε πρόσωπα άλλα από μισθωτούς εργαζόμενους, μη μισθωτούς εργαζόμενους, σε πρόσωπα που διατηρούν αυτή την ιδιότητα και στα μέλη των οικογενειών τους.
(3) Οι διατάξεις των εδαφίων (1) και (2) αναφορικά με οποιαδήποτε άλλα δικαιώματα πέραν από αυτό του δικαιώματος διαμονής στη Δημοκρατία, εφαρμόζονται μόνο σε σχέση με Ευρωπαίους πολίτες και στα μέλη της οικογένειάς τους που διαμένουν στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές.