30.- (1) Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε διάταξη που περιέχεται στον παρόντα Νόμο ή σε οποιοδήποτε άλλο νόμο, ο Αρχηγός δύναται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όταν κατά τη γνώμη του το δημόσιο συμφέρον το απαιτεί, να εκδίδει διάταγμα, που δημοσιεύεται στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, με το οποίο να απαγορεύει ή να περιορίζει, είτε γενικά είτε κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων ωρών εντός οποιασδήποτε ορισμένης περιοχής ή σε οποιοδήποτε ορισμένο δρόμο, τέτοιο είδος τροχαίας κίνησης, που ορίζεται στο διάταγμα, εκτός από πεζούς.
(2) Διάταγμα που εκδίδεται βάσει του εδαφίου (1) παραμένει σε ισχύ για τέτοια περίοδο, που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα, όπως δυνατό να ορίζεται σ’αυτό, εκτός αν στο μεταξύ διάστημα το διάταγμα επικυρωθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο και το διάταγμα αυτό δύναται οποτεδήποτε να ακυρωθεί ή τροποποιηθεί από το Υπουργικό Συμβούλιο.
(3) Πρόσωπο το οποίο χρησιμοποιεί όχημα, ή προκαλεί ή επιτρέπει τη χρησιμοποίηση οχήματος ή προβαίνει σε οποιαδήποτε άλλη πράξη, κατά παράβαση διατάγματος που εκδόθηκε βάσει του άρθρου αυτού, είναι ένοχο αδικήματος και σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε φυλάκιση για περίοδο που δεν υπερβαίνει τους έξι μήνες ή σε πρόστιμο που δεν υπερβαίνει τις τετρακόσιες πενήντα λίρες ή και στις δύο αυτές ποινές.
(4) Ο Αρχηγός δύναται, με ενυπόγραφη απόφασή του, να εκχωρεί σε οποιοδήποτε Αστυνομικό Διευθυντή, σχετικά με την περιοχή της Περιφέρειας του Αστυνομικού αυτού Διευθυντή και τηρουμένων τέτοιων περιορισμών και οδηγιών όπως ο Αρχηγός δυνατό να καθορίσει στην απόφαση αυτή, οποιεσδήποτε από τις εξουσίες που παρέχονται σε αυτόν από τις διατάξεις του άρθρου αυτού.