5.-(1) Με την επιφύλαξη του άρθρου 6, το αρμόδιο όργανο δεν μπορεί να απαγορεύσει σε πολίτη κράτους μέλους, για λόγους ανεπάρκειας προσόντων, την πρόσβαση σε μια από τις δραστηριότητες που αναφέρονται στο Μέρος Ι του Παραρτήματος ή την άσκηση της δραστηριότητας αυτής υπό τους ίδιους όρους με τους πολίτες της Δημοκρατίας, χωρίς να έχει προβεί προηγουμένως σε συγκριτική εξέταση μεταξύ, αφενός, των γνώσεων και ικανοτήτων που πιστοποιούνται από τα διπλώματα, τα πιστοποιητικά ή άλλους τίτλους που έχει αποκτήσει ο αιτητής με σκοπό να ασκήσει την ίδια δραστηριότητα σε άλλο κράτος μέλος, και, αφετέρου, των ικανοτήτων που απαιτούνται από την κυπριακή νομοθεσία.
(2) Εάν από την εν λόγω συγκριτική εξέταση προκύψει ότι οι γνώσεις και οι ικανότητες οι οποίες πιστοποιούνται από δίπλωμα, πιστοποιητικό ή άλλο τίτλο που χορηγήθηκε από άλλο κράτος μέλος αντιστοιχούν στις γνώσεις και στις ικανότητες που απαιτούνται από τις διατάξεις της κυπριακής νομοθεσίας, το αρμόδιο όργανο δεν μπορεί να αρνηθεί στον κάτοχο του το δικαίωμα να ασκεί την εν λόγω δραστηριότητα.
(3) Εάν, από τη σύγκριση προκύπτει ουσιαστική διαφορά, το αρμόδιο όργανο παρέχει στον αιτητή τη δυνατότητα να αποδείξει ότι έχει αποκτήσει τις γνώσεις και τις ικανότητες που έλειπαν.
(4) Σε περίπτωση εφαρμογής του εδαφίου (3), το αρμόδιο όργανο αφήνει στον αιτούντα τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ της πρακτικής άσκησης προσαρμογής και της δοκιμασίας επάρκειας κατ΄ αναλογία των περί του Γενικού Συστήματος Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2002 και του περί του Δεύτερου Γενικού Συστήματος Αναγνώρισης των Επαγγελματικών Προσόντων Νόμου του 2003.
(5) Κατά παρέκκλιση του κανόνα του εδαφίου (4), το αρμόδιο όργανο δύναται να απαιτήσει τη διεξαγωγή πρακτικής προσαρμογής ή δοκιμασίας επάρκειας όταν ο ενδιαφερόμενος για εγκατάσταση προτίθεται να ασκήσει, ως ελεύθερος επαγγελματίας, ή ως διευθυντής επιχειρήσεως, επαγγελματικές δραστηριότητες οι οποίες προβλέπονται στο Πρώτο Μέρος του Παραρτήματος και οι οποίες απαιτούν τη γνώση και εφαρμογή ειδικών κανόνων που ισχύουν στη Δημοκρατία, στο μέτρο που η γνώση και εφαρμογή των κανόνων αυτών απαιτούνται για την πρόσβαση των πολιτών της Δημοκρατίας στη σχετική δραστηριότητα. Το αρμόδιο όργανο προσπαθεί να λαμβάνει υπόψη την εναλλακτική δυνατότητα που προτιμά ο αιτητής.