(Άρθρα 1,6, 20)
1.ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΑ ΥΔΑΤΑ
1.1.Χαρακτηρισμός των τύπων συστημάτων επιφανειακών υδάτων
Η αρμόδια αρχή προσδιορίζει την τοποθεσία και τα όρια των συστημάτων επιφανειακών υδάτων και πραγματοποιεί αρχικό χαρακτηρισμό όλων των συστημάτων αυτών με την ακόλουθη μεθοδολογία. Για τον αρχικό αυτό χαρακτηρισμό, η αρμόδια αρχή μπορεί να συνενώνει διάφορα συστήματα επιφανειακών υδάτων.
i) Τα συστήματα επιφανειακών υδάτων εντός της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού κατατάσσονται είτε σε μια από τις ακόλουθες κατηγορίες επιφανειακών υδάτων - ποταμοί, λίμνες, μεταβατικά ύδατα ή παράκτια ύδατα - είτε ως τεχνητά συστήματα επιφανειακών υδάτων είτε ως ιδιαιτέρως τροποποιημένα υδατικά συστήματα.
ii) Για κάθε κατηγορία επιφανειακών υδάτων, τα σχετικά συστήματα επιφανειακών υδάτων εντός της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού, διακρίνονται σε τύπους. Οι τύποι αυτοί ορίζονται είτε με το "σύστημα Α" είτε με το "σύστημα Β", τα οποία περιγράφονται στο σημείο 1 2.
iii) Εάν χρησιμοποιείται το σύστημα Α, τα συστήματα επιφανειακών υδάτων εντός της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού διαχωρίζονται πρώτα στις αντίστοιχες οικοπεριοχές ανάλογα" με τις γεωγραφικές περιοχές που περιγράφονται στο σημείο 1 2 και εμφαίνονται στο σχετικό χάρτη του παραρτήματος XI Στη συνέχεια, τα υδατικά συστήματα κάθε οικοπεριοχής διαχωρίζονται σε τύπους συστημάτων επιφανειακών υδάτων με βάση τους περιγραφείς των πινάκων του συστήματος Α
iν) Εάν χρησιμοποιείται το σύστημα Β, η αρμόδια αρχή πρέπει να επιτυγχάνει τουλάχιστον τον ίδιο βαθμό διαχωρισμού που θα επιτυγχάνονταν με το σύστημα Α Κατά συνέπεια, τα συστήματα επιφανειακών υδάτων εντός της περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού διαχωρίζονται σε τύπους βάσει των τιμών των υποχρεωτικών περιγραφέων και των προαιρετικών περιγραφέων η συνδυασμών περιγραφέων που απαιτούνται για να εξασφαλίζεται ο αξιόπιστος υπολογισμός των τυποχαρακτηριστικών βιολογικών συνθηκών αναφοράς
ν) Για τα τεχνητά και τα ιδιαιτέρως τροποποιημένα συστήματα επιφανειακών υδάτων, ο διαχωρισμός πραγματοποιείται σύμφωνα με τους περιγραφείς, ανάλογα με την κατηγορία επιφανειακών υδάτων προς την οποία ομοιάζει περισσότερο το συγκεκριμένο ιδιαιτέρως τροποποιημένο ή τεχνητό υδατικό σύστημα.
vi) Η αρμόδια αρχή υποβάλλει στην Επιτροπή χάρτη ή χάρτες (σε μορφή GIS) της γεωγραφικής θέσης των τύπων που αντιστοιχούν στο βαθμό διαχωρισμού που απαιτείται βάσει του συστήματος Α.
1.2. Οικοπεριοχές και τύποι συστημάτων επιφανειακών υδάτων
1.2.1 Ποταμοί
Σύστημα Α
|
Σταθερή τυπολογία |
Περιγραφές |
|
Οικοπεριοχή |
Οικοπεριοχές του χάρτη Α του παραρτήματος XI |
|
Τύπος |
Τυπολογία υψομέτρου |
|
|
υψηλός > 800 m |
|
|
μέσου υψομέτρου 200-800 m |
|
|
πεδινός <200 m |
|
|
Τυπολογία μεγέθους βάσει της υδρολογικής λεκάνης |
|
|
μικρός 10-100 km2 |
|
|
μέτριος > 100-1000 km2 |
|
|
μεγάλος > 1 000-10 000 km2 |
|
|
πολύ μεγάλος > 10 000 km2 |
|
|
Γεωλογία |
|
|
ασβεστολιθικός |
|
|
πυριτικός |
|
|
οργανικός |
Σύστημα Β
|
Εναλλακτικός χαρακτηρισμός |
Φυσικοί και χημικοί παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν τα |
|
|
χαρακτηριστικά του ποταμού ή τμήματος του ποταμού και, κατά |
|
|
συνέπεια, τη δομή και τη σύνθεση του βιολογικού πληθυσμού |
|
Υποχρεωτικοί παράγοντες |
Υψόμετρο |
|
|
Γεωγραφικό πλάτος |
|
|
Γεωγραφικό μήκος |
|
|
Γεωλογία |
|
|
Μέγεθος |
|
Προαιρετικοί παράγοντες |
Απόσταση από την πηγή του ποταμού |
|
|
Ενέργεια του ρεύματος (συνάρτηση του ρεύματος και της κλίσης) |
|
|
Μέσο πλάτος νερού |
|
|
Μέσο βάθος νερού |
|
|
Μέση κλίση νερού |
|
|
Μορφή και σχήμα της κύριας κοίτης του ποταμού |
|
|
Κατηγορία παροχής (ροής) ποταμού |
|
|
Σχήμα κοιλάδας |
|
|
Μεταφορά στερεών |
|
|
Ικανότητα εξουδετέρωσης οξέων |
|
|
Μέση σύνθεση υποστρώματος |
|
|
Χλωριούχες ενώσεις |
|
|
Φάσμα ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας |
|
|
Μέση ατμοσφαιρική θερμοκρασία |
|
|
Βροχόπτωση |
1.2.2 Λίμνες
Σύστημα Α
|
Σταθερή τυπολογία |
Περιγραφές |
|
|
Οικοπεριοχή |
Οικοπεριοχές του χάρτη Α του παραρτήματος XI |
|
|
Τύπος |
Τυπολογία υψομέτρου |
|
|
|
υψηλός > 800 m |
|
|
|
μέσου υψομέτρου 200-800 m |
|
|
|
πεδινός <200 m |
|
|
|
Τυπολογία βάθους βάσει του μέσου βάθους |
|
|
|
<3m |
|
|
|
3-15 m |
|
|
|
>15m |
|
|
|
Τυπολογία μεγέθους βάσει της επιφάνειας |
|
|
|
0,5-1 km2 |
|
|
|
1-10 km2 |
|
|
|
10-100 km2 |
|
|
|
>100km2 |
|
|
|
Γεωλογία |
|
|
|
ασβεστολιθικός |
|
|
|
πυριτικός |
|
|
|
οργανικός |
|
Σύστημα Β
|
Εναλλακτικός χαρακτηρισμός |
Φυσικοί και χημικοί παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν τα |
|
|
χαρακτηριστικά, της λίμνης και, κατά συνέπεια, τη δομή και τη |
|
|
σύνθεση του βιολογικού πληθυσμού |
|
Υποχρεωτικοί παράγοντες |
Υψόμετρο |
|
|
Γεωγραφικό πλάτος |
|
|
Γεωγραφικό μήκος |
|
|
Βάθος |
|
|
Γεωλογία |
|
|
Μέγεθος |
|
Προαιρετικοί παράγοντες |
Μέσο βάθος νερού |
|
|
Σχήμα λίμνης |
|
|
Χρόνος παραμονής |
|
|
Μέση ατμοσφαιρική θερμοκρασία |
|
|
Φάσμα ατμοσφαιρικής θερμοκρασίας |
|
|
Μεικτικά χαρακτηριστικά (π.χ. μονομεικτική, διμεικτική, πολυμεικτική) |
|
|
Ικανότητα εξουδετέρωσης οξέων |
|
|
Βασική κατάσταση θρεπτικών ουσιών |
|
|
Μέση σύνθεση υποστρώματος |
|
|
Διακύμανση της στάθμης του νερού |
1.2.3. Μεταβατικά ύδατα
Σύστημα Α
|
Σταθερή τυπολογία |
Περιγραφές |
|
Οικοπεριοχή |
Οι ακόλουθες περιοχές του χάρτη Β του παραρτήματος XI: |
|
|
Βαλτική Θάλασσα |
|
|
Θάλασσα του Μπάρεντς |
|
|
Νορβηγική Θάλασσα |
|
|
Βόρεια Θάλασσα |
|
|
Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός |
|
|
Μεσόγειος Θάλασσα |
|
Τύπος |
Βάσει της μέσης ετήσιας αλατότητας |
|
|
<0,5°/οο γλυκό νερό |
|
|
0,5-<5 °/οο μικρής αλατότητας |
|
|
5-<18°/οο μέσης αλατότητας |
|
|
18-<30°/οο υψηλής αλατότητας |
|
|
30-<40°/οο μεγάλου εύρους αλατότητας |
|
|
Βάσει του μέσου παλιρροιακού φάσματος |
|
|
< 2 m μικροπαλιρροιακό |
|
|
2-4 m μεσοπαλιρροιακό |
|
|
> 4 m μακροπαλιρροιακό |
Σύστημα Β
|
Εναλλακτικός χαρακτηρισμός |
Φυσικοί και χημικοί παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν τα |
|
|
|
χαρακτηριστικά των μεταβατικών υδάτων και, κατά συνέπεια τη δομή και τη σύνθεση του βιολογικού πληθυσμού. |
|
|
Υποχρεωτικοί παράγοντες |
Γεωγραφικό πλάτος |
|
|
|
Γεωγραφικό μήκος |
|
|
|
Παλιρροιακό φάσμα |
|
|
|
Αλατότητα |
|
|
Προαιρετικοί παράγοντες |
Βάθος |
|
|
|
Ταχύτητα ρεύματος |
|
|
|
Έκθεση στα κύματα |
|
|
|
Χρόνος παραμονής |
|
|
|
Μέση θερμοκρασία νερού |
|
|
|
Μεικτικά χαρακτηριστικά |
|
|
|
Θολότητα |
|
|
|
Μέση σύνθεση υποστρώματος |
|
|
|
Σχήμα |
|
|
|
Φάσμα θερμοκρασίας νερού |
|
1.2.4. Παράκτια ύδατα
Σύστημα Α
|
Σταθερή τυπολογία |
Περιγραφές |
|
Οικοπεριοχή |
Οι ακόλουθες περιοχές του χάρτη Β του παραρτήματος XI: |
|
|
Βαλτική Θάλασσα |
|
|
Θάλασσα του Μπάρεντς |
|
|
Νορβηγική Θάλασσα |
|
|
Βόρεια Θάλασσα |
|
|
Βόρειος Ατλαντικός Ωκεανός |
|
|
Μεσόγειος Θάλασσα |
|
Τύπος |
Βάσει της μέσης ετήσιας αλατότητας |
|
|
<0,5°/οο γλυκό νερό |
|
|
0,5-<5°/οο μικρής αλατότητας |
|
|
5-<18 °/οο μέσης αλατότητας |
|
|
18-<30°/οο υψηλής αλατότητας |
|
|
30-<40°/οο μεγάλου εύρους αλατότητας |
|
|
Βάσει του μέσου βάθους |
|
|
ρηχά νερά < 30 m |
|
|
νερά μέσου βάθους (30-200 m) |
|
|
βαθιά νερά >200 m |
Σύστημα Β
|
Εναλλακτικός χαρακτηρισμός |
Φυσικοί και χημικοί παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν τα |
|
|
χαρακτηριστικά των παράκτιων υδάτων και, κατά συνέπεια, τη δομή |
|
|
και τη σύνθεση του βιολογικού πληθυσμού |
|
Υποχρεωτικοί παράγοντες |
Γεωγραφικό πλάτος |
|
|
Γεωγραφικό μήκος |
|
|
Παλιρροιακό φάσμα |
|
|
Αλατότητα |
|
Προαιρετικοί παράγοντες |
Ταχύτητα ρεύματος |
|
|
Εκθεση στα κύματα |
|
|
Μέση θερμοκρασία νερού |
|
|
Μεικτικα χαρακτηριστικά |
|
|
Θολότητα |
|
|
Χρόνος παρακράτησης (σε κλειστούς κόλπους) |
|
|
Μέση σύνθεση υποστρώματος |
|
|
Φάσμα θερμοκρασίας νερού |
1.3.Καθορισμός τυποχαρακτηριστικών συνθηκών αναφοράς για τους διαφόρους τύπους συστημάτων επιφανειακών υδάτων
i) Για κάθε τύπο συστημάτων επιφανειακών υδάτων που χαρακτηρίζεται σύμφωνα με το σημείο 1.1, καθορίζονται τυποχαρακτηριστικές υδρομορφολογικές και φυσικοχημικές συνθήκες που αντιπροσωπεύουν τις τιμές των υδρομορφολογικών και φυσικοχημικών ποιοτικών στοιχείων τα οποία ορίζονται στο σημείο 1.1 του παραρτήματος V, για το συγκεκριμένο σύστημα επιφανειακών υδάτων όταν η οικολογική του κατάσταση χαρακτηρίζεται ως υψηλή στο σχετικό πίνακα του σημείου 1.2 του παραρτήματος V. Καθορίζονται τυποχαρακτηριστικές βιολογικές συνθήκες που αντιπροσωπεύουν τις τιμές των βιολογικών ποιοτικών στοιχείων τα οποία ορίζονται στο σημείο 1.1 του παραρτήματος V και τα οποία προβλέπονται για το συγκεκριμένο σύστημα επιφανειακών υδάτων όταν η οικολογική του κατάσταση χαρακτηρίζεται ως υψηλή στο σχετικό πίνακα του σημείου 1.2 του παραρτήματος V.
ii) Κατά την εφαρμογή των διαδικασιών του παρόντος σημείου σε ιδιαιτέρως τροποποιημένα ή τεχνητά επιφανειακά υδατικά συστήματα, οι αναφορές της υψηλής οικολογικής κατάστασης νοούνται ως αναφορές στο μέγιστο οικολογικό δυναμικό το οποίο ορίζεται στον πίνακα 1.2.5 του παραρτήματος V. Οι τιμές του μέγιστου οικολογικού δυναμικού ενός υδατικού συστήματος επανεξετάζονται ανά εξαετία.
iii) Οι τυποχαρακτηριστικές συνθήκες για τους σκοπούς των σημείων i) και ii) και οι τυποχαρακτηριστικές βιολογικές συνθήκες μπορούν είτε να έχουν χωρική βάση, είτε να βασίζονται σε μοντέλο, είτε να υπολογίζονται με συνδυασμό των μεθόδων αυτών. Όταν δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν οι μέθοδοι αυτές, η αρμόδια αρχή μπορούν να βασίζονται σε εισηγήσεις εμπειρογνωμόνων για τον καθορισμό των συνθηκών αυτών. Κατά τον καθορισμό της υψηλής οικολογικής κατάστασης σε σχέση με τη συγκέντρωση συγκεκριμένων συνθετικών ρύπων, ως όρια ανίχνευσης λαμβάνονται εκείνα που είναι δυνατόν να επιτευχθούν με τις τεχνικές που είναι διαθέσιμες κατά τον καθορισμό των τυποχαρακτηριστικών συνθηκών.
iν) Για τις τυποχαρακτηριστικές βιολογικές συνθήκες αναφοράς με χωρική βάση, η αρμόδια αρχή καταρτίζουν δίκτυο αναφοράς για κάθε τύπο συστήματος επιφανειακών υδάτων. Το δίκτυο περιλαμβάνει επαρκή αριθμό τόπων υψηλής κατάστασης, ώστε να παρέχεται επαρκής εμπιστοσύνη για τις τιμές των συνθηκών αναφοράς, λαμβανομένων υπόψη της παραλλακτικότητας των τιμών των ποιοτικών στοιχείων που αντιστοιχούν σε υψηλή οικολογική κατάσταση για το συγκεκριμένο τύπο συστήματος επιφανειακών υδάτων και των τεχνικών μοντελοποίησης που εφαρμόζονται σύμφωνα με το σημείο ν).
ν) Οι τυποχαρακτηριστικές βιολογικές συνθήκες αναφοράς που βασίζονται σε μοντέλο μπορούν να υπολογίζονται είτε με μοντέλα προβλέψεων, είτε με μεθόδους προβολής στο παρελθόν. Οι μέθοδοι πρέπει να χρησιμοποιούν ιστορικά, παλαιολογικά και άλλα διαθέσιμα δεδομένα, πρέπει δε να παρέχουν επαρκές επίπεδο εμπιστοσύνης για τις τιμές των συνθηκών αναφοράς ώστε να εξασφαλίζεται ότι οι κατ' αυτόν τον τρόπο υπολογιζόμενες συνθήκες είναι συνεπείς και ισχύουν για κάθε τύπο συστήματος επιφανειακών υδάτων.
vi) Όταν δεν είναι δυνατόν να καθοριστούν αξιόπιστες συνθήκες αναφοράς για ένα ποιοτικό στοιχείο ενός τύπου συστήματος επιφανειακών υδάτων λόγω της υψηλής φυσιολογικής παραλλακτικότητας και όχι απλώς λόγω των εποχιακών διακυμάνσεων του στοιχείου αυτού, το στοιχείο αυτό μπορεί να παραλείπεται από την αξιολόγηση της οικολογικής κατάστασης για το συγκεκριμένο τύπο επιφανειακών υδάτων. Στις περιπτώσεις αυτές, η αρμόδια αρχή αναφέρουν τους λόγους της παράλειψης αυτής στο σχέδιο διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού.
1.4.Προσδιορισμός των πιέσεων
Η αρμόδια αρχή συλλέγει και διατηρεί πληροφορίες για τον τύπο και το μέγεθος των σημαντικών ανθρωπογενών πιέσεων που ενδέχεται να ασκούνται στα συστήματα επιφανειακών υδάτων κάθε περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού, ιδίως δε:
υπολογίζει και προσδιορίζει τη σημαντική ρύπανση από σημειακές πηγές, ιδίως από ουσίες του παραρτήματος VIII, που προέρχονται από αστικές, βιομηχανικές, γεωργικές και άλλες εγκαταστάσεις και δραστηριότητες, βάσει, μεταξύ άλλων, των πληροφοριών που συλλέγονται δυνάμει των νομοθεσιών οι οποίες έχουν θεσπισθεί για σκοπούς εναρμόνισης με τα άρθρα-
i) 15 και 17 της οδηγίας 91/271/ΕΚ,.
ii) 9 και 15 της οδηγίας 96/61/ΕΚ(1)
και, για τους σκοπούς του αρχικού σχεδίου διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού:
iii) με το άρθρο 11 της οδηγίας 76/464/ΕΟΚ και
iv) τις οδηγίες του Συμβουλίου 75/440/ΕΚ, 76/160/ΕΟΚ, 78/659/ΕΟΚ και 79/923/ΕΟΚ,
υπολογίζουν και προσδιορίζουν τη σημαντική ρύπανση από διάχυτες πηγές, ιδίως από ουσίες του παραρτήματος VIII, που προέρχονται από αστικές, βιομηχανικές, γεωργικές και άλλες εγκαταστάσεις και δραστηριότητες, βάσει, μεταξύ άλλων, των πληροφοριών που συλλέγονται δυνάμει των νομοθεσιών οι οποίες έχουν θεσπισθεί για σκοπούς εναρμόνισης-
i) με τα άρθρα 3, 5 και 6 της οδηγίας 91/676/ΕΟΚ,
ii) με τα άρθρα 7 και 17 της οδηγίας 91/414/ΕΟΚ,
iii) με την οδηγία 98/8/ΕΚ,
και, για τους σκοπούς του πρώτου σχεδίου διαχείρισης λεκάνης απορροής ποταμού:
iv) με τις οδηγίες 75/440/ΕΟΚ, 76/160/ΕΟΚ, 76/464/ΕΟΚ, 78/659/ΕΟΚ και 79/923/ΕΟΚ·
υπολογίζουν και προσδιορίζουν τη σημαντική υδροληψία για αστικές, βιομηχανικές, γεωργικές και λοιπές χρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των εποχιακών διακυμάνσεων και της ολικής ετήσιας ζήτησης, και την απώλεια του νερού στα δίκτυα διανομής·
υπολογίζουν και προσδιορίζουν τις επιπτώσεις των σημαντικών μέτρων ρύθμισης της ροής του νερού, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς και της εκτροπής του νερού, για τα γενικά χαρακτηριστικά της ροής και τα ισοζύγια νερού·
υπολογίζουν και προσδιορίζουν τις επιπτώσεις των σημαντικών μέτρων ρύθμισης της ροής του νερού, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς και της εκτροπής του νερού, για τα γενικά χαρακτηριστικά της ροής και τα ισοζύγια νερού·
υπολογίζουν και προσδιορίζουν άλλες σημαντικές ανθρωπογενείς επιπτώσεις στην κατάσταση των επιφανειακών υδάτων και
υπολογίζουν τις μορφές χρήσης της γης, συμπεριλαμβανομένου του προσδιορισμού των κυριότερων αστικών, βιομηχανικών και γεωργικών περιοχών και, κατά περίπτωση, των αλιευτικών και δασικών περιοχών.
1.5.Αξιολόγηση των επιπτώσεων
Η αρμόδια αρχή αξιολογεί την ευαισθησία της κατάστασης των συστημάτων επιφανειακών υδάτων στις προαναφερόμενες πιέσεις.
Η αρμόδια αρχή χρησιμοποιεί τις πληροφορίες που συλλέγουν σύμφωνα με τα ανωτέρω, καθώς και κάθε άλλη διαθέσιμη πληροφορία, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων παρακολούθησης του περιβάλλοντος, προκειμένου να αξιολογούν κατά πόσον είναι πιθανόν τα συστήματα επιφανειακών υδάτων μιας περιοχής λεκάνης απορροής ποταμού να μην τηρήσουν τους ποιοτικούς περιβαλλοντικούς στόχους που καθορίζονται για τα συστήματα αυτά βάσει των άρθρων 9-17. Για την αξιολόγηση αυτή, η αρμόδια αρχή μπορεί να χρησιμοποιεί και τεχνικές μοντελοποίησης.
Για τα συστήματα για τα οποία εντοπίζεται κίνδυνος μη τήρησης των ποιοτικών περιβαλλοντικών στόχων, πρέπει να διεξάγεται, κατά περίπτωση, περαιτέρω χαρακτηρισμός με στόχο τη βελτιστοποίηση του σχεδιασμού τόσο των προγραμμάτων παρακολούθησης που απαιτούνται δυνάμει του άρθρου 24, όσο και των προγραμμάτων μέτρων που απαιτούνται δυνάμει των άρθρων 18-21.
2.ΥΠΟΓΕΙΑ ΥΔΑΤΑ
2.1.Αρχικός χαρακτηρισμός
Η αρμόδια αρχή προβαίνει σε αρχικό χαρακτηρισμό όλων των συστημάτων υπόγειων υδάτων προκειμένου να αξιολογηθούν οι χρήσεις τους και οι κίνδυνοι που διατρέχουν να μην πληρούν τους στόχους για κάθε σύστημα υπόγειων υδάτων σύμφωνα με τα άρθρα 9-17. Για τον αρχικό αυτό χαρακτηρισμό, η αρμόδια αρχή μπορεί να συνενώνει διάφορα συστήματα υπόγειων υδάτων. Κατά την ανάλυση αυτή, είναι δυνατόν να χρησιμοποιούνται υφιστάμενα στοιχεία υδρολογίας, γεωλογίας, εδαφολογίας, χρήσεων γης, απορροών, υδροληψιών κ.λπ., προκειμένου να προσδιορίζονται:
- η θέση και τα όρια του ή των συστημάτων υπόγειων υδάτων,
- οι πιέσεις τις οποίες αναμένεται να υποστούν το ή τα συστήματα υπόγειων υδάτων, δηλαδή μεταξύ άλλων:
- διάχυτες πηγές ρύπανσης.
- σημειακές πηγές ρύπανσης,
- υδροληψία,
- τεχνητή ανατροφοδότηση,
- ο γενικός χαρακτήρας των υπερκείμενων στρωμάτων στην υδρολογική λεκάνη από την οποία τροφοδοτείται το σύστημα υπόγειων υδάτων,
- τα συστήματα υπόγειων υδάτων για τα οποία υπάρχουν άμεσα εξαρτημένα οικοσυστήματα επιφανειακών υδάτων ή χερσαία οικοσυστήματα.
2.2. Περαιτέρω χαρακτηρισμός
Έπειτα από τον αρχικό αυτό χαρακτηρισμό, η αρμόδια αρχή προβαίνει σε περαιτέρω χαρακτηρισμό των συστημάτων ή των ομάδων συστημάτων υπόγειων υδάτων τα οποία έχουν θεωρηθεί ότι απειλούνται προκειμένου να επιτευχθεί ακριβέστερη αξιολόγηση της σοβαρότητας του κινδύνου και να προσδιοριστούν τα τυχόν μέτρα που θα απαιτηθούν δυνάμει των άρθρων 18-21 Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός αυτός περιλαμβάνει σχετικές πληροφορίες για τις επιπτώσεις των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και, κατά περίπτωση, πληροφορίες για:
- τα γεωλογικά χαρακτηριστικά του συστήματος υπόγειων υδάτων, συμπεριλαμβανομένων της έκτασης και του τύπου των γεωλογικών ενοτήτων,
- τα υδρογεωλογικά χαρακτηριστικά του συστήματος υπόγειων υδάτων, συμπεριλαμβανομένων της υδροαγωγιμότητας, του πορώδους και της στεγανότητας,
τα χαρακτηριστικά των επιφανειακών εναποθέσεων και εδαφών στην υδρολογική λεκάνη από την οποία τροφοδοτείται το σύστημα υπόγειων υδάτων, συμπεριλαμβανομένων του πάχους, του πορώδους, της υδροαγωγιμότητας και των απορροφητικών ιδιοτήτων των εναποθεμάτων και εδαφών,
- τα χαρακτηριστικά διαστρωμάτωσης του ύδατος εντός του συστήματος υπόγειων υδάτων,
απογραφή των συνδεόμενων επιφανειακών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένων των χερσαίων οικοσυστημάτων και των συστημάτων επιφανειακών υδάτων, με τα οποία συνδέεται δυναμικά το σύστημα υπόγειων υδάτων,
- εκτιμήσεις των κατευθύνσεων και των ρυθμών ανταλλαγής υδάτων μεταξύ του συστήματος υπόγειων υδάτων και των συνδεόμενων επιφανειακών συστημάτων και
- επαρκή στοιχεία για τον υπολογισμό του μακροπρόθεσμου μέσου ετήσιου ρυθμού συνολικής ανατροφοδότησης,
- το χαρακτηρισμό της χημικής σύνθεσης των υπόγειων υδάτων, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού των συμβολών από ανθρώπινη δραστηριότητα. Όταν καθορίζουν φυσικά βασικά επίπεδα για τα συστήματα αυτά υπόγειων υδάτων, η αρμόδια αρχή μπορεί να χρησιμοποιεί τυπολογίες χαρακτηρισμού υπόγειων υδάτων.
2.3. Επισκόπηση των επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων επί των υπόγειων υδάτων
Για τα συστήματα υπόγειων υδάτων που θεωρούνται στον αρχικό χαρακτηρισμό που διενεργείται σύμφωνα με το σημείο 2.1, ως διατρέχοντα τον κίνδυνο να μην πληρούν τους στόχους που καθορίζονται για κάθε σύστημα δυνάμει των άρθρων 9-17, συλλέγονται και διατηρούνται, κατά περίπτωση, οι ακόλουθες πληροφορίες για κάθε σύστημα υπόγειων υδάτων:
α) η θέση των σημείων υδροληψίας του συστήματος υπόγειων υδάτων πλην:
-των σημείων υδροληψίας που παρέχουν λιγότερα από 10 m3 ημερησίως κατά μέσον όρο ή
-των σημείων άντλησης ύδατος προοριζομένου για ανθρώπινη κατανάλωση, τα οποία παρέχουν λιγότερα από 10 m3 ημερησίως κατά μέσο όρο ή που εξυπηρετούν λιγότερα από 50 άτομα·
β) οι μέσοι ετήσιοι ρυθμοί υδροληψίας από τα σημεία αυτά·
γ) η χημική σύνθεση του ύδατος που αντλείται από το σύστημα υπόγειων υδάτων·
δ) η θέση των σημείων του συστήματος υπόγειων υδάτων στα οποία γίνεται άμεση εισαγωγή ύδατος·
ε) οι ρυθμοί απόρριψης στα σημεία αυτά·
στ) η χημική σύνθεση του ύδατος που εισάγεται στο σύστημα υπόγειων υδάτων και
ζ) η χρήση γης στην υδρολογική λεκάνη ή λεκάνες από τις οποίες το σύστημα υπόγειων υδάτων δέχεται τις ανατροφοδοτήσεις του, συμπεριλαμβανομένων των εισροών ρύπων και των ανθρωπογενών μεταβολών στα χαρακτηριστικά των ανατροφοδοτήσεων, όπως π.χ. η εκτροπή και η διαρροή ομβρίων λόγω στεγανοποίησης εδαφών, τεχνητής ανατροφοδότησης, κατασκευής φραγμάτων ή αποστράγγισης.
2.4. Επισκόπηση των επιπτώσεων των μεταβολών της στάθμης των υπόγειων υδάτων
Η αρμόδια αρχή εντοπίζει επίσης τα συστήματα υπόγειων υδάτων για τα οποία καθορίζονται χαμηλότεροι στόχοι δυνάμει των άρθρων 9-17, μεταξύ άλλων λόγω των επιπτώσεων της κατάστασης του συστήματος:
i) στα επιφανειακά ύδατα και τα συνδεδεμένα χερσαία οικοσυστήματα·
ii) στη ρύθμιση του ύδατος, την προστασία από τις πλημμύρες και την αποστράγγιση των γαιών
iii) στην ανθρώπινη ανάπτυξη
2.5. Επισκόπηση των επιπτώσεων της ρύπανσης στην ποιότητα των υπόγειων υδάτων
Η αρμόδια αρχή προσδιορίζει επίσης τα συστήματα υπόγειων υδάτων για τα οποία καθορίζονται λιγότερο αυστηροί στόχοι δυνάμει του άρθρου 14 όταν, λόγω των επιπτώσεων της ανθρώπινης δραστηριότητας που ορίζεται στο άρθρο 6(1), το σύστημα υπόγειων υδάτων είναι τόσο ρυπασμένο ώστε να είναι ανέφικτο ή δυσανάλογα δαπανηρό να επιτευχθεί καλή χημική κατάσταση υπόγειων υδάτων