9.—(1) Ο χρόνος εργασίας των εργαζομένων τη νύχτα δεν πρέπει να υπερβαίνει κατά μέσον όρον τις οκτώ ώρες ανά εικοσιτετράωρο, σε περίοδο ενός μηνός ή σε οποιαδήποτε άλλη περίοδο καθορίζεται με συλλογικές συμβάσεις:
Νοείται ότι η περίοδος εικοσιτετράωρης εβδομαδιαίας ανάπαυσης που προβλέπεται στο εδάφιο (1) του άρθρου 6 του παρόντος Νόμου δε λαμβάνεται υπόψη για τον υπολογισμό του μέσου όρου.
(2) Οι εργαζόμενοι τη νύχτα των οποίων η εργασία ενέχει ιδιαίτερους κινδύνους ή σημαντική σωματική ή πνευματική ένταση, δεν πρέπει να εργάζονται περισσότερο από οκτώ ώρες κατά τη διάρκεια εικοσιτετράωρης περιόδου στην οποία πραγματοποιούν νυχτερινή εργασία.
(3) Η εργασία που ενέχει ιδιαίτερους κινδύνους ή σημαντική σωματική ή πνευματική ένταση, εφόσον δεν ορίζεται από την κείμενη νομοθεσία ή από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, καθορίζεται στο επίπεδο της επιχείρησης μετά από διαβούλευση μεταξύ του εργοδότη και των εκπροσώπων των εργαζομένων ή των εκπροσώπων τους για θέματα ασφάλειας και υγείας, σύμφωνα με τις διατάξεις του Νόμου και σύμφωνα με τη γραπτή εκτίμηση κινδύνου, στην οποία θα πρέπει να εκτιμούνται και οι κίνδυνοι που συνδέονται με τη νυχτερινή εργασία.