9.—(1)(α) Τηρουμένων των διατάξεων οποιουδήποτε άλλου σε ισχύ νόμου, κάθε ιδιωτικό νοσηλευτήριο πρέπει να έχει δικό του όνομα, το οποίο θα είναι το αναγνωρισμένο από την άδεια λειτουργίας του.
(β) Ο Έφορος δύναται, κατά την εγγραφή στο Μητρώο και την έκδοση της άδειας λειτουργίας ιδιωτικού νοσηλευτηρίου, να μην αποδεχθεί οποιοδήποτε όνομα το οποίο κατά την κρίση του είναι ανάρμοστο ή άσχετο προς την κατηγορία, δυναμικότητα ή εξειδίκευσή του ή το οποίο είναι ενδεχόμενο να προκαλέσει σύγχυση με οποιοδήποτε άλλο, ιδιωτικό ή δημόσιο, εν λειτουργία νοσηλευτήριο.
(2)(α) Το δικαίωμα κυριότητας επί του ονόματος και της χρήσης αυτού στην Κυπριακή Δημοκρατία ανήκει στον ιδιοκτήτη ή τους ιδιοκτήτες της επιχείρησης του νοσηλευτηρίου, είναι αδιαίρετο και δύναται να μεταβιβάζεται μόνο με την ταυτόχρονη μεταβίβαση της επιχείρησης του νοσηλευτηρίου.
(β) Σε περίπτωση διακοπής ή αναστολής της λειτουργίας της επιχείρησης του νοσηλευτηρίου, ο κύριος του ονόματος διατηρεί το δικαίωμά του επί του ονόματος για μία τριετία, μέσα στην οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει το όνομα αυτό και πάλι για το αυτό νοσηλευτήριο ή, κατόπιν έγκρισης του Εφόρου, για άλλο νοσηλευτήριο παρόμοιας κατηγορίας, δυναμικότητας και εξειδίκευσης.
(3) Το όνομα του νοσηλευτηρίου, όπως αναγράφεται στην άδεια λειτουργίας του, πρέπει—
(α) Να προβάλλεται στο εξωτερικό μέρος και σε περίοπτη θέση του νοσηλευτηρίου, και
(β) να αναγράφεται σε μια τουλάχιστον από τις επίσημες γλώσσες της Δημοκρατίας:
Νοείται ότι το όνομα του νοσηλευτηρίου μπορεί να αναγράφεται και σε άλλη γλώσσα.