19.—(1) Όταν ο Έφορος θεωρεί κατεπειγόντως αναγκαία την άμεση παύση της ισχύος της άδειας λειτουργίας οποιουδήποτε ιδιωτικού νοσηλευτηρίου, ιδιαίτερα όταν διαπιστώνεται πρόβλημα που επηρεάζει άμεσα τη δημόσια υγεία, εκδίδει αμέσως προσωρινό διάταγμα αναστολής, η ισχύς του οποίου δεν μπορεί να υπερβαίνει τους τρεις μήνες.
(2) Αν κατά τη διάρκεια της περιόδου ισχύος του διατάγματος που εκδόθηκε δυνάμει του εδαφίου (1) επιδοθεί ειδοποίηση για πρόθεση έκδοσης διατάγματος δυνάμει του άρθρου 18, αλλά κατά τη λήξη της περιόδου αυτής—
(α) Η προβλεπόμενη στο εδάφιο (4) του άρθρου 18 προθεσμία γνωστοποίησης στον Έφορο δεν έχει εκπνεύσει· ή
(β) επίκεινται ή γίνονται παραστάσεις σύμφωνα με το ειρημένο εδάφιο· ή
(γ) τέτοιες παραστάσεις έχουν ήδη γίνει, αλλά ο Έφορος δεν έχει λάβει ή δεν έχει συμπληρώσει τη μελέτη της έκθεσης της Επιτροπής προς την οποία έγιναν οι παραστάσεις,
ο Έφορος μπορεί, με νέο προσωρινό διάταγμα επιδιδόμενο στον υπεύθυνο ιατρό, να αναστείλει περαιτέρω την άδεια λειτουργίας του ιδιωτικού νοσηλευτηρίου, μέχρις ότου καταστεί δυνατό να αποφασίσει κατά πόσο θα την αναστείλει ή θα την ακυρώσει δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 18, αλλά κανένα τέτοιο προσωρινό διάταγμα αναστολής δεν μπορεί να υπερβαίνει σε διάρκεια τους έξι μήνες συνολικά.