30.—(1) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο δύνανται να προβλέπουν σχέδιο για επιστροφή, σε πρόσωπα στα οποία το παρόν άρθρο εφαρμόζεται, του Φ.Π.Α. επί συναλλαγών προς αυτά στο εσωτερικό της Δημοκρατίας ή επί της εισαγωγής αγαθών από αυτά στη Δημοκρατία ο οποίος θα ήταν φόρος εισροών αν ήταν υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα στη Δημοκρατία.
(2) Το παρόν άρθρο—
(α) Εφαρμόζεται σε πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση σε οποιοδήποτε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και
(β) εφαρμόζεται επίσης σε πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση σε άλλες χώρες υπό τον όρο της αμοιβαιότητας, αλλά δεν εφαρμόζεται σε πρόσωπα που ασκούν επιχείρηση στη Δημοκρατία.
(3) Η επιστροφή που αναφέρεται στο εδάφιο (1) γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις μόνο, και τηρουμένων τέτοιων όρων, όπως καθορίζει το σχέδιο (που είναι όροι που καθορίζονται σε Κανονισμούς ή επιβάλλονται από τον Έφορο είτε γενικά είτε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις)˙ και το σχέδιο μπορεί να προβλέπει—
(α) Οι απαιτήσεις και οι επιστροφές να γίνονται μόνο μέσω αντιπροσώπων στη Δημοκρατία˙
(β) είτε γενικά είτε για καθορισμένους σκοπούς—
(i) οι αντιπρόσωποι να θεωρούνται δυνάμει του παρόντος Νόμου ως να ήταν υποκείμενα στο φόρο πρόσωπα˙ και
(ii) ότι οι απαιτήσεις θα θεωρούνται ως να ήταν δηλώσεις δυνάμει του παρόντος Νόμου και οι επιστροφές ως να ήταν επιστροφές φόρου εισροών και
(γ) γενικά τη ρύθμιση των μεθόδων με τις οποίες καθορίζεται το ποσό οποιασδήποτε επιστροφής και ο τρόπος επιστροφής.