8.—(1) Η προαιρετική νοσηλεία παρέχεται σε συνήθη ή ασφαλή ψυχιατρικά κέντρα-
(α) Αν ο ασθενής υπογράψει αίτηση για νοσηλεία· και
(β) ο ψυχίατρος του κέντρου εκδώσει κατόπιν εξέτασης του ασθενούς, ψυχιατρική γνωμάτευση για την αναγκαιότητα της παροχής νοσηλείας.
(2) (α) Στις περιπτώσεις που ο ασθενής δεν επιθυμεί να υπογράψει την αναφερόμενη στην παράγραφο (α) του εδαφίου (1) αίτηση, απαιτείται γνωμάτευση που να προέρχεται από δύο εγγεγραμμένους γιατρούς δυνάμει του περί Εγγραφής Ιατρών Νόμου, εκ των οποίων ο ένας τουλάχιστον να είναι ψυχίατρος που να επιβεβαιώνει την αναγκαιότητα παροχής νοσηλείας, και η Επιτροπή ενημερώνεται αμέσως μετά την εισαγωγή του ασθενούς στο σύνηθες ψυχιατρικό κέντρο.
(β) Τηρουμένων των διατάξεων της παραγράφου (γ), η νοσηλεία που αναφέρεται στην παράγραφο (α) δε δύναται να υπερβαίνει τις εβδομήντα δύο (72) ώρες.
(γ) Μετά την παρέλευση εβδομήντα δύο (72) ωρών από την εισαγωγή του ασθενούς σε σύνηθες ψυχιατρικό κέντρο, σύμφωνα με την παράγραφο (α), εάν ο ψυχίατρος του κέντρου κρίνει ότι ο ασθενής χρειάζεται περαιτέρω νοσηλεία και εξακολουθεί να μην επιθυμεί να υπογράψει την αίτηση δυνάμει της παραγράφου (α) του εδαφίου (1), τότε ενεργοποιείται η διαδικασία υποχρεωτικής νοσηλείας όπως προβλέπεται στο άρθρο 10.
(3) Τηρουμένων των διατάξεων του άρθρου 14, η προαιρετική νοσηλεία είναι διάρκειας μέχρι δύο μηνών και αν στο τέλος της περιόδου αυτής ο ψυχίατρος του κέντρου έχει τη γνώμη ότι ο ασθενής χρήζει περαιτέρω νοσηλείας, τότε η νοσηλεία συνεχίζεται κατόπιν γραπτής αίτησης του ασθενούς και αφού ειδοποιηθεί η Επιτροπή το συντομότερο δυνατό.