35.—(1) Το Δικαστήριο δύναται να εκδώσει διάταγμα έρευνας οποιουδή ποτε χώρου ή υποστατικού ευρίσκεται εντός της δικαιοδοσίας του κατόπιν ένορκης πληροφορίας βάσει της οποίας υπάρχει εύλογη υποψία ότι πρόσωπο το οποίο πάσχει από ψυχική διαταραχή-
(α) Έτυχε ή τυγχάνει κακομεταχείρισης, παραμελείται ή κρατείται υπό αντικανονικές συνθήκες·
(β) είναι ανίκανο να φροντίσει τον εαυτό του και διαμένει μόνο και αβοήθητο.
(2) Στις πιο πάνω περιπτώσεις το Δικαστήριο εκδίδει διάταγμα με το οποίο εξουσιοδοτείται η αστυνομία να εισέλθει και αν παραστεί ανάγκη να χρησιμοποιεί εύλογη βία, στο χώρο ή στο υποστατικό όπου το εν λόγω πρόσωπο πιστεύεται ότι κρατείται ή διαμένει και να το μεταφέρει σε κέντρο αν αυτό κριθεί αναγκαίο για σκοπούς εκτίμησης.
(3) Το πρόσωπο το οποίο μεταφέρεται σε κέντρο δυνάμει του εδαφίου (1) κρατείται για περίοδο είκοσι τεσσάρων ωρών και ακολούθως με βάση τις ιατρικές γνωματεύσεις αν συντρέχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις του παρέχεται νοσηλεία με οποιοδήποτε τρόπο ο παρών Νόμος προνοεί. Αν δεν ενδείκνυται νοσηλεία το πρόσωπο απολύεται.
(4) Κατά την εκτέλεση του διατάγματος που εκδίδεται δυνάμει του εδαφίου (1) πρέπει να παρευρίσκεται κοινωνικός λειτουργός.
(5) Αν το όνομα του προσώπου που πιστεύεται ότι είναι ασθενής δεν είναι γνωστό, το γεγονός αυτό αναφέρεται στο διάταγμα.