Επιτρεπόμενη πίστωση για το φόρο εισροών

26.—(1) Το ποσό του φόρου εισροών το οποίο το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δικαιούται να πιστώσει στο τέλος οποιασδήποτε φορολογικής περιόδου υπολογίζεται ως εξής-

(α) Εάν η επιχείρηση την οποία ασκεί είναι τέτοιας φύσεως ώστε όλες οι παραδόσεις αγαθών ή και παροχές υπηρεσιών που πραγματοποιεί είναι φορολογητέες, τότε επιτρέπεται η πίστωση ολόκληρου του φόρου εισροών για την περίοδο αυτή (δηλαδή του φόρου εισροών για τις παραδόσεις αγαθών ή και παροχές υπηρεσιών και για τις εισαγωγές αγαθών που πραγματοποίησε κατά την περίοδο αυτή)·

(β) εάν η επιχείρηση την οποία ασκεί είναι τέτοιας φύσεως ώστε ορισμένες και όχι όλες οι παραδόσεις αγαθών ή και παροχές υπηρεσιών να είναι φορολογητέες, τότε επιτρέπεται η πίστωση του μέρους εκείνου του φόρου εισροών του για την περίοδο αυτή, το οποίο, σύμφωνα με κανονισμούς που προβλέπονται στο εδάφιο (3) του παρόντος άρθρου αποδίδεται στις φορολογητέες παραδόσεις ή και παροχές-

(γ) εάν δεν έχει πραγματοποιήσει φορολογητέες παραδόσεις ή και παροχές μέσα στην περίοδο αυτή ή οποιαδήποτε προηγούμενη περίοδο, τότε θα επιτρέπεται η πίστωση του μέρους εκείνου του φόρου εισροών για την περίοδο αυτή το οποίο ο Έφορος κρίνει ότι είναι δίκαιο και εύλογο κάτω από τις περιστάσεις.

(2) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν να προβλέπουν ότι το ποσό του φόρου εισροών που αναλογεί σε εξαιρούμενες παραδόσεις αγαθών ή και παροχές υπηρεσιών θα λογίζεται ότι αναλογεί σε φορολογητέες παραδόσεις αγαθών ή και παροχές υπηρεσιών εφόσο -

(α) Το ποσό του φόρου εισροών που αναλογεί στις εξαιρετέες από το φόρο παραδόσεις ή παροχές δεν υπερβαίνει συγκεκριμένο χρηματικό ποσό ή δεν υπερβαίνει συγκεκριμένο ποσοστό ολόκληρου του φόρου εισροών, όπως θα καθορίζεται, ή

(β) συντρέχουν οποιεσδήποτε καθορισμένες στους κανονισμούς περιστάσεις.

(3) Κανονισμοί που εκδίδονται από το Υπουργικό Συμβούλιο μπορούν να περιέχουν διατάξεις για δίκαιο και εύλογο επιμερισμό του φόρου εισροών σε σχέση με τις πραγματοποιούμενες από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο παραδόσεις αγαθών ή και παροχές υπηρεσιών.

(4) Κανονισμοί που εκδίδονται με βάση τα προηγούμενα εδάφια μπορούν να διαλαμβάνουν διαφορετικές διατάξεις για τη ρύθμιση διαφορετικών περιπτώσεων και ειδικότερα (χωρίς να επηρεάζεται η γενικότητα των εν λόγω εδαφίων) σε ότι αφορά τον καθορισμό αγαθών και υπηρεσιών.