32.—(1) Σε περίπτωση εισαγωγής αγαθών από υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο τα οποία-
(α) Κατά το χρόνο της εισαγωγής τους ανήκουν πλήρως ή μερικώς σε άλλο πρόσωπο· και
(β) πρόκειται να χρησιμοποιηθούν και για ιδιωτικούς σκοπούς, είτε από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο είτε από το άλλο πρόσωπο,
τότε ο φόρος ο οποίος καταβλήθηκε κατά την εισαγωγή τους από το υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο δε θεωρείται ως φόρος εισροών για σκοπούς πίστωσης σύμφωνα με το άρθρο 25 μπορεί όμως να επιστραφεί ύστερα από ξεχωριστό αίτημα προς τον ' Έφορο.
(2) Ο Έφορος αποδέχεται το αίτημα του εδαφίου (1) εάν ικανοποιηθεί ότι η μη αποδοχή του θα οδηγήσει σε διπλή επιβολή του φόρου, εφόσο όμως το αποδέχεται, η αποδοχή εκτείνεται μόνο στο βαθμό που είναι αναγκαίος για να αποφευχθεί η διπλή επιβάρυνση με το φόρο.
(3) Στην εξέταση οποιουδήποτε αιτήματος που υποβάλλεται με βάση το παρόν άρθρο, ο Έφορος λαμβάνει υπόψη τις περιστάσεις κάτω από τις οποίες πραγματοποιήθηκε η εισαγωγή καθώς και οποιαδήποτε άλλα περιστατικά και γεγονότα τα οποία επακολούθησαν και τα οποία είναι σχετικά με τα αγαθά αυτά.
(4) Οποιοδήποτε ποσό γίνεται αποδεκτό αναφορικά με το πιο πάνω αίτημα, επιστρέφεται από τον Έφορο στο υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο.
(5) Στο παρόν άρθρο η φράση «ιδιωτικοί σκοποί» σημαίνει σκοπούς άλλους από τους σκοπούς οποιασδήποτε ασκούμενης επιχείρησης.