10.-(1) Εις περιπτώσεις κατά τας οποίας:
(α) οιονδήποτε ζώον απέθανε ως αποτέλεσμα διεξαγωγής εμβολιασμού, διαγνωστικής δοκιμής ή οιασδήποτε θεραπείας εν τω πλαισίω των μέτρων προφυλάξεως, διαγνώσεως ή καταπολεμήσεως γνωστοποιητέας νόσου δυνάμει του παρόντος Νόμου·
(β) οιονδήποτε ζώον εθανατώθη διά διαγνωστικούς σκοπούς εις το πλαίσιον των μέτρων διαγνώσεως γνωστοποιητέας νόσου δυνάμει του παρόντος Νόμου·
(γ) οιονδήποτε ζώον, προσβεβλημένον ή μη υπό γνωστοποιητέας νόσου, εσφάγη, ή εθανατώθη εν τω πλαισίω των μέτρων καταπολεμήσεως γνωστοποιητέας νόσου βάσει του παρόντος Νόμου·
(δ) οιονδήποτε ζώον απέθανεν αποδεδειγμένως λόγω προσβολής υπό γνωστοποιητέας νόσου, ο έλεγχος της οποίας θα καθιστούσεν αναγκαίαν την θανάτωσιν και καταστροφήν όλων των ζώων της εκτροφής ή περιοχής εκ της οποίας προήρχετο το ζώον·
(ε) οιονδήποτε αντικείμενον ήθελε καταστραφή εν τω πλαισίω των μέτρων καταπολεμήσεως γνωστοποιητέας νόσου βάσει του παρόντος Νόμου,
καταβάλλεται εις τον ιδιοκτήτην του ζώου, ή αντικειμένου, αποζημίωσις συμφώνως προς τας διατάξεις του παρόντος άρθρου.
(2) Το ύψος της τοιαύτης αποζημιώσεως θα ανέρχεται εις το 75% της εκτιμωμένης αναπαραγωγικής αξίας των θανατωμένων ή σφαγέντων ζώων ή της εκτιμωμένης αξίας των καταστραφέντων αντικειμένων (βάσει της φυσικής των καταστάσεως και όχι της αξίας αντικαταστάσεως των) και εις το 50% της εκτιμωμένης αναπαραγωγικής αξίας των θνησκόντων ζώων.
(3) Οιονδήποτε ποσόν προκύπτον, εκ της τυχόν αξιοποιήσεως του ούτω σφαζομένου ή καταστρεφομένου ζώου περιέρχεται εις την κυριότητα της Δημοκρατίας.
(4) Οσάκις αποδεικνύεται ότι η κατάσχεσις, η σφαγή, ή η καταστροφή του ζώου, ή αντικειμένου, κατέστη συμβουλεύσιμος ή αναγκαία λόγω της υπό του ιδιοκτήτου εσκεμμένης παραβάσεως των διατάξεων του παρόντος Νόμου, ή οιωνδήποτε βάσει τούτου εκδοθέντων κανονισμών ή διαταγμάτων, δεν παρέχεται εις τον τοιούτον ιδιοκτήτην οιαδήποτε αποζημίωσις.
(5)(α) Αποζημίωσις δίδεται διά τας ακολούθους κατηγορίας ζώων:
βοοειδή, πρόβατα, αίγας, χοίρους, πτηνά (Κρεατοπαραγωγής ή αυγοπαραγωγής), ιπποειδή (χρησιμοποιούμενα διά γεωργικάς εργασίας).
(β) Δεν καταβάλλεται αποζημίωσις δυνάμει του παρόντος άρθρου δι’ εισαγόμενα ζώα εφ’ όσον η προσβολή των υπό γνωστοποιητέας νόσου, ο θάνατος ή η υποχρεωτική θανάτωσις των επεσυνέβη κατά την διάρκειαν της κατά νόμον λοιμοκαθάρσεως των, ως και διά ζώα εισαγόμενα άνευ αδείας εκδιδομένης υπό της αρμοδίας αρχής.
(γ) Εις περίπτωσιν κατά την οποίαν τα ζώα είναι ησφαλισμένα, οιονδήποτε ποσόν το οποίον καταβάλλεται εις τον ιδιοκτήτην του ζώου εκ μέρους της ασφαλιστικής του εταιρείας θα αφαιρήται από το ποσόν της δυνάμει του παρόντος Νόμου καταβλητέας αποζημιώσεως.