16.-(1) Η Αρχή Αδειών δύναται να χορηγεί άδεια σε φορτηγά μηχανοκίνητα οχήματα των οποίων το μικτό βάρος υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες κιλά, που στο παρόν άρθρο θα αναφέρεται ως άδεια μεταφορέα “Β”, και τα οποία ανήκουν σε εμπορικές ή άλλες επιχειρήσεις, εφόσον ικανοποιηθεί ότι η χρήση τέτοιων οχημάτων είναι απαραίτητη για τις ανάγκες της επιχείρησης που διεξάγει ο αιτητής.
(2) Ουδέν όχημα αναφορικώς προς το οποίον εχορηγήθη άδεια μεταφορέως “Β” δύναται να χρησιμοποιήται διά μεταφοράν φορτίου επί μισθώσει ή επ’ αμοιβή:
(α) Η μεταφορά αντικειμένων των οποίων η εμπορία αποτελεί το κύριον επάγγελμα του ιδιοκτήτου του μεταφέροντος ταύτα οχήματος εφ’ όσον ταύτα ανήκουν ή ανήκον κατά κυριότητα εις αυτόν και μεταφέρονται εις τον αγοραστήν τούτων προς εκτέλεσιν συμβάσεως πωλήσεως·
(β) η μεταφορά αντικειμένων ανηκόντων κατά κυριότητα εις τρίτους των οποίων η κατασκευή, επισκευή, μεταποίησις ή καθαρισμός αποτελεί το κύριον επάγγελμα του ιδιοκτήτου του μεταφέροντος ταύτα οχήματος.
(3) Η αρχή αδειών κατά την άσκησιν της διακριτικής αυτής εξουσίας διά την χορήγησιν αδείας μεταφορέως “Β” δυνάμει του παρόντος άρθρου λαμβάνει δεόντως υπ’ όψιν την έκτασιν και φύσιν της υπό του αιτητού διεξαγομένης ή μελλούσης να διεξαχθή επιχειρήσεως.
(4) Πας μεταφορεύς “Β” δέον όπως φέρη εφ’ εκάστης των πλευρών αυτού επιγραφήν αναγράφουσαν την επωνυμίαν και το είδος της επιχειρήσεως εν σχέσει προς την οποίαν χρησιμοποιείται τούτο και την κατηγορίαν του φορτίου το οποίον δυνάμει της χορηγηθείσης αυτώ αδείας δύναται να μεταφέρη.