153.-(1) Έκαστος έμπορος, υποκείμενος εις τας διατάξεις των περί Φόρων Καταναλώσεως Νόμων, δέον όπως καταβάλλη πάντα φόρον καταναλώσεως σχετικώς προς την εμπορίαν αυτού, εν ω χρόνω ή εντός τοιαύτης προθεσμίας και εις τοιούτον τόπον και πρόσωπον, ως ο Διευθυντής ήθελεν εκάστοτε ορίσει, ανεξαρτήτως εάν η πληρωμή του εν λόγω φόρου εξησφαλίσθη διά προσωπικής εγγυήσεως ή άλλως πως.
(2) Εάν οιοσδήποτε ούτω οφειλόμενος φόρος δεν καταβληθή ως εν τοις ανωτέρω, ούτος καταβάλλεται τη προσκλήσει του Διευθυντού είτε προσωπικώς είτε εγγράφως γενομένη και καταλειπομένη εις την κατοικίαν ή επαγγελματικήν αυτού εγκατάστασιν· εάν δεν καταβληθή δε κατόπιν της τοιαύτης προσκλήσεως, ο έμπορος υπόκειται επιπροσθέτως εις χρηματικήν ποινήν ίσην προς το διπλάσιον του οφειλομένου ποσού.