9.-(1) Εξώγαμον τέκνον νομιμοποιηθέν συμφώνως προς το αφορών εις αυτό δίκαιον της προσωπικής νομικής καταστάσεως τυγχάνει, από της ημερομηνίας της τοιαύτης νομιμοποιήσεως ή από της ημερομηνίας της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου, οιαδήποτε των ημερομηνιών τούτων θα ήτο η μεταγενεστέρα, μεταχειρίσεως διά τους σκοπούς του παρόντος Νόμου ως εάν είχε γεννηθή ως νόμιμον τέκνον.
(2) Ανήλικο τέκνο υιοθετηθέν συμφώνως προς το αφορών εις αυτό δίκαιον της προσωπικής νομικής καταστάσεως τυγχάνει διά τους σκοπούς του παρόντος Νόμου, από της ημερομηνίας της τοιαύτης υιοθετήσεως ή από της ημερομηνίας της ενάρξεως της ισχύος του παρόντος Νόμου, οιαδήποτε των ημερομηνιών τούτων θα ήτο η μεταγενεστέρα, μεταχειρίσεως ως εάν ήτο νόμιμον τέκνον.
(3) Ενήλικο τέκνο υιοθετηθέν από πολίτη της Δημοκρατίας δεν αποκτά με την υιοθεσία την ιδιότητα του πολίτη της Δημοκρατίας. Το εν λόγω υιοθετηθέν τέκνο δύναται να αποκτήσει την ιδιότητα του πολίτη της Δημοκρατίας με πολιτογράφηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 6.